اثربخشي شناخت‌درماني مبتني برذهن‌آگاهي برمديريت استرس و مهارت‌هاي حل مسئله مادران داراي كودكان كم‌توان ذهني

هدف پژوهش تعيين اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر مديريت استرس و مهارت‌هاي حل مسئله مادران داراي كودكان كم‌توان ذهني 7 تا 12 سال در شهرستان نجف‌آباد بود. طرح پژوهش ازنوع نيمه آزمايشي و به صورت پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. دراين پژوهش ازروش نمونه گيري هدفمند استفاده شد. بدين منظور ازبين جامعه آماري كه كليه مادران داراي كودك كم توان ذهني مشغول به تحصيل در مدرسه استثنايي شهيد ساربان2 شهرستان نجف آباد در سال 1398‌-1399بودند، تعداد 30 نفر انتخاب و به طور تصادفي در 2 گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزارها شامل سياهه استاندارد مقياس راهبردهاي مديريت استرس كوبين و همكاران (۱۹۹۰) و سياهه حل مسئله هپنروپترسون (1982) بود. پس از اﻋﻤﺎل ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﻞ بر گروه آزمايش و اجراي پس آزمون، نتايج به وسيله نرم افزار spss و روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر افزايش مديريت استرس و افزايش مهارت هاي حل مسئله مادران در گروه آزمايش در مرحله پس آزمون تاثير گذار بوده است و تغييرات گروه آزمايش درمقايسه باگروه كنترل ازنظر آماري معناداربودند .(P 0/05) همچنين درمان برمولفه هاي مديريت استرس ازجمله ايجادخوش بيني، مديريت زمان ، فعاليت تفريحي و بدن را درحالت استراحت قراردادن معنادار بوده است. درمهارت هاي حل مسئله درمولفه هاي سبك گرايش‌-اجتناب وكنترل شخصي معنادار بوده است. لذا مي توان از اين روش به عنوان يك روش مداخله اي و درماني در جهت مديريت استرس و مهارت هاي حل مساله مادران داراي كودكان كم توان ذهني استفاده كرد.