شرح و توصيف سـراپـانـامۀ ذوالفقار محمدي

Explanation and description of Zulfaqar Mohammadi's Sarapanameh

سراپانامه يا پيكرسرايي، نوعي از شعر است كه در آن شاعر به تصويرگري پيكر معشوق مي‌­پردازد. هدف شاعر در اين نوع از شعر علاوه بر بيان احساسات عاشقانه، تصويرگري پيكر معشوق است. شاعر همچون نقاشي زبردست به وسيلۀ كلمات، معشوق خيالي يا واقعي خود را به تصوير مي‌كشد. اين نوع از شعر، در بين شاعران كرد، لر و لك‌زبان، مرسوم بوده و معمولاً افرادي كه به شاعري شهرت داشته‌­اند، يك يا چند نمونه از اين نوع شعر را سروده­‌اند. وزن اكثر اين اشعار ده‌هجايي بوده و غالباً در زبان معيار غرب ايران سروده شده­‌اند. اما شاعران بومي متأخر، به جاي زبان معيار غرب كشور، به زبان محلي خود طبع‌­آزمايي كرده‌اند. مرحوم ذوالفقار محمدي، شاعر گمنام اما تواناي ايلامي يكي از شاعراني است كه سراپانامه­‌اي نغز سروده است. اين سراپانامه در قالبي نو و در وزن هجايي سروده شده­ است. تنوع تشبيهات بكر و واج‌­آرايي، تركيب­‌سازي و تصويرگري از مهم‌­ترين ويژگي­‌هاي ادبي اين سراپانامه ­است. توجه به طبيعت پيرامون، دلبستگي شاعر به آداب و سنّت­‌هاي بومي و ملي در انتخاب مشبهٌ‌­به‌­ها در اين سراپانامه كم‌­نظير است.

Sarapanameh (Peikarsarayee) is a type of poetry in which the poet renders the figure of the beloved. The purpose of the poet in this type of poetry is to illustrate the body of the beloved in addition to expressing the romantic feelings. The poet like an expert painter represents her imaginary or real lover through words. This type of poetry is common among Kurdish, Loor and Laki poets, and usually famous poets have written one or more examples of this type of poetry. The rhyme of most of these poems is ten-syllable and they are often written in the standard language of western Iran. But the previous native poets have tried with their local language instead of the standard language of the west of the country. The late Zulfaqar Mohammadi, an unknown but talented elite poet, was one of the poets who wrote this kind of poem. This Sarapanameh is written in a new format and in syllabic rhyme. The variety of pure similes and phonology, composition, and imagery are among the most important literary features of this one. The poet's interest to local and national customs and traditions, and paying attention to the surrounding nature is exceptional in the selection of terms.