عنوان مقاله :
«امير و گوهر» در گسترۀ پژوهش‌هاي ادبيات بومي مازندران
عنوان به زبان ديگر :
“Amir and Gohar” in the field of Mazandaran native literature researches
پديد آورندگان :
كمرپشتي، عارف دانشگاه آزاد اسلامي واحد بابل - گروه زبان و ادبيات فارسي، بابل، ايران , سليمان پور، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد بابل - گروه زبان و ادبيات فارسي، بابل، ايران
كليدواژه :
منظومۀ غيرروايي , منظومۀ روايي , منظومه , امير و گوهر , امير پازواري
چكيده فارسي :
امير پازواري، مشهورترين بومي‌سراي مازندراني است كه سروده‌هايش موضوع تحقيق علاقه‌مندان و پژوهشگران ادب عامه قرار گرفته است. با چاپ اميري‌ها و سروده‌هاي منسوب به او با نام «ديوان امير پازواري» در دهۀ گذشته، منظومه‌اي به نام «امير و گوهر» در شمار منظومه‌هاي عاشقانه ادبيات بومي مازندران جلب توجه كرده است. از اين‌رو اين جستار با بررسي پژوهش‌هاي انجام شده، در صدد برآمده تا امير و گوهر را با توجه به ويژگي‌هاي منظومه‌هاي عاشقانه، مورد بحث و بررسي قرار دهد. نقد و بررسي پژوهش‌ها نشان مي‌دهد روايات افسانۀ ديدار امير با حضرت علي (ع)، پايه و اساس منظومه‌اي است كه نام امير و گوهر بر آن نهادند. امير و گوهر از شخصيت‌هاي افسانه هستند؛ اما رويدادها حول ديدار با حضرت علي(ع) ميچرخد و به سير داستاني و رويدادهاي عاشقانه دلالت نمي‌كند. در واقع از امير و گوهر تنها افسانه‌اي برجاست و برخلاف انتظارِ محققان و دوستداران ادب عامه، منظومه‌اي به اين نام در مازندران وجود ندارد. از اميري‌ها و دوبيتي‌هاي منسوب به امير پازواري به‌واسطۀ توصيف احساسات به «گوهر»، فقط مي‌توان منظومه‌اي غيرروايي متصور شد؛ چون تنها بُرشِ كوتاهي از زندگي امير و گوهر در سروده‌ها نمود دارد و از آنجا كه سير داستاني و سرگذشت عاشقانه‌اي از امير و گوهر وجود ندارد، نمي‌توان داستان را در چارچوب منظومه‌هاي روايي عاشقانه قرار داد.
چكيده لاتين :
Amir Pazvari is the most famous native poet of Mazandarani dialect, whose poems have been the subject of research by popular literature enthusiasts and researchers. A poem called "Amir and Gohar" has attracted attention among the romantic poems of native Mazandaran literature with the publication of Amirs and poems attributed to him under the name "Divan Amir Pazvari" in the last decade. Therefore, this essay aims to discuss Amir and Gohar according to the characteristics of romantic poems. Criticism and analysis of research shows that the legend of Amir's meeting with Imam Ali (A.S.) is the foundation of the poem named Amir and Gohar. Amir and Gohar are among the legendary characters; But the events revolve around the meeting with Imam Ali (A.S.) and do not indicate the course of the story and romantic events.
In fact, there is only one legend about Amir and Gohar, and contrary to the expectations of researchers and lovers of popular literature, there is no poem with this name in Mazandaran. From the verses and couplets attributed to Amir Pazvari by describing feelings to "Gohar", only non-narrative poems can be imagined; Because, only a short section of Amir and Gohar's life is represented in the poems, and since there is no story and romantic history of Amir and Gohar, the story cannot be placed in the framework of romantic narratives.
عنوان نشريه :
ادبيات و زبان هاي محلي ايران زمين
