مقايسه تطبيقي عوامل موثر بر ميزان تمايل و مشاركت خيرين در بخش كاربري‌هاي شهري (مطالعه موردي: توسعه اماكن ورزشي در استان‌هاي گلستان و تهران)

مقدمه و هدف پژوهش: نقش مهم حاميان مالي و خيرين در كمك به توسعه­ بخش­هاي مختلف كشورها كاملاً آشكار است و خيرين و واقفين در اين زمينه جايگاه ويژه­اي را پيدا كرده­اند. هدف از اين تحقيق،‌ بازشناسايي و اولويت‌بندي عوامل موثر بر ميزان تمايل و مشاركت اين گروه از افراد جامعه به منظور توسعه اماكن ورزشي و ارتقاي سرانه‌هاي مرتبط با آن است. بدين منظور مولفه‌هاي بازشناسايي‌شده در دو استان گلستان و تهران مورد بررسي و مقايسه تطبيقي قرار گرفتند. روش پژوهش: تحقيق حاضر از نوع پژوهش‌هاي كاربردي و از نظر شيوة گردآوري داده‌ها توصيفي- پيمايشي است. براي بازشناسايي عوامل موثر از روش كيفي مبتني بر راهبرد نظرية داده بنياد و كدگذاري نكات كليدي استفاده شد. جامعة آماري پژوهش در بخش كيفي تحقيق، شامل صاحبنظران و متخصصين حوزه مديريت اماكن ورزشي بود. از تكنيك FAHP براي وزن‌دهي و اولويت‌بندي مولفه‌ها استفاده شد. يافته‌ها: در مجموع 112 كد اوليه از مجموع 16 مصاحبه استخراج گرديد كه اين كدها طي فرايند كدگذاري به 13 مقوله فرعي تقليل يافتند و نهايتاً بر اساس كدهاي باز ثانويه، 6 مقولة اصلي استخراج گرديد. در استان گلستان مقوله «عوامل اقتصادي» با وزن 54884/0 داراي بالاترين درجه اهميت و مقوله «توسعه ورزش» با وزن 05222/0 كمترين اولويت را دارا بودند. از سوي ديگر، نتايج براي استان تهران نشان داد كه مقوله «عوامل اقتصادي» با وزن 72314/0 داراي بالاترين درجه اهميت و مقوله «اعتمادسازي» با وزن 06652/0 كمترين اولويت را دارا مي‌باشد. نكته حايز اهميت آن است كه در هر 2 استان معياري كه داراي بالاترين وزن بوده است، «شرايط اقتصادي» است. نتيجه گيري: به‌منظور گسترش كمّي و كيفي فرهنگ خيريه در جامعه و استفاده از توانمندي‌ها و ظرفيت‌هاي مادي و معنوي خيرين و ترغيب آن‌ها در تأمين نيازهاي ورزشي جامعه در مناطق مختلف كشور و همچنين هدايت اصولي و ساماندهي كمك‌هاي مالي و تخصصي خيرين، لازم است تا سازوكار معيني پيش­بيني و اتخاذ گردد.