نقش مديريت زمينه گرا در شكل گيري منظر تاريخي تخت سليمان

مقدمه و هدف پژوهش: منظر شهري تاريخي به عنوان گونه­اي از منظرهاي فرهنگي، رويكردي جديد نسبت به شهر را مطرح مي­كند كه در آن بازخواني تعامل پايدار انسان و طبيعت در بستر شهر تاريخي مورد توجه است. شهرستان تكاب به‌عنوان يكي از شهرهاي استان آذربايجان غربي عليرغم داشتن انواع جاده‌هاي ديدني مانند جاذبه‌هاي تاريخي، ازجمله مجموعه باستاني تخت سليمان كه به‌عنوان چهارمين اثر تاريخي كشور در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت‌شده و جاده‌هاي طبيعي همچون درياچه تخت سليمان، كوه زندان، چين متحرك چملي و دارا بودن تعدادي چشمه آب گرم و سرد معدني، درزمينه زيستي و گردشگري داراي وضعيت كاملاً مناسب نمي‌باشد. روش پژوهش: اين پژوهش بر مبناي روش كلي توصيفي- تحليلي انجام شده است. روش تجزيه‌ و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزاري تحليلي مانند spss و روش آمار توصيفي چولگي و كشيدگي و نمودار هيستوگرام بررسي مولفه هاي و متغيرها با استفاده از تحليل­هاي آماري و همبستگي و آزمون­هاي شاخص­ دريافتي به تجزيه‌ و تحليل داده‌هاي به‌دست‌آمده پرداخته و از جدولSWOT نيز به‌منظور تجزيه‌ و تحليل نهايي اطلاعات و داده‌ها نقاط قوت و ضعف مجموعه به كار گرفته شده است. يافته‌ها: مقدار عددي ضريب آلفاي كرونباخ كه شامل 25 سوال پرسش­نامه را در نظر گرفته است برابر با 0.947 به دست آمده كه نشان مي­دهد پرسشنامه داراي پايايي مورد قبول و عالي مي­باشد. نتيجه گيري: دستيابي به طراحي زمينه­گرا و هماهنگي با بستر ناممكن نيست و حتي با الگوي از محل و استفاده از مصالح بومي، مي­توان عوامل محيطي را در طرح­ها در نظر گرفت. ارزش­هاي تاريخي و رابطه آنها با شيوه­هاي مديريت در مواجهه با چگونگي مرمت و ميراث معماري و به خصوص در دوره­هاي تاريخي، عناصر كالبدي، فضايي و مواد و مصالح آن با توجه به زمينه­گرايي در نظر گرفت.