شيوع ريسك‌فاكتورها، درمان ري پرفيوژن و مرگ ناشي از سكته قلبي در سالمندان و ميان‌سالان

اهداف: شيوع ريسك‌فاكتورهاي قلبي‌عروقي در سالمندان و ميان‌سالان متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف مقايسه شيوع عوامل مؤثر بر سكته قلبي با بالا رفتن قطعه ST، نوع درمان و نيز ميزان مرگ‌و‌مير ناشي از آن در اين ۲ گروه انجام شد. مواد و روش ها: ‌اين مطالعه كوهورت گذشته‌نگر شامل 1071 بيمار سالمند و ميان‌سال مبتلا به سكته قلبي با بالا رفتن قطعه ST بود كه در مدت 23 ماه از تاريخ دي سال ۱۳۹۶ تا آذر سال ۱۳۹۸ به بيمارستان امام علي(ع) شهركرمانشاه‌ مراجعه كرده بودند. اطلاعـات جمعيت‌شناختي، ريسك فاكتورهاي بيمـاري قلبـي‌عروقي، نوع درمان و مرگ‌و‌مير بررسي شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي،  تي‌مستقل و آزمون كاي‌اسكوئر در نرم‌افزار Stata نسخه 14با سطح معنا‌داري 0/05 تحليل شدند. يافته ها: در اين مطالعه، شيوع ريسك‌فاكتورهاي مصرف دخانيات، تري‌گليسريد بالا، اضافه وزن و چاقي در گروه ميان‌سالان نسبت به سالمندان شيوع بالاتر و معناداري داشت (0/05 P). همچنين ميانگين ليپوپروتئين با چگالي پايين بر حسب ميلي‌گرم بر دسي‌ليتر در گروه ميان‌سالان 26/69±99/71 به‌صورت معناداري بيشتر از گروه سالمندان 29/54±96/80 بود (0/032 P). ميزان استفاده از روش آنژيوپلاستي اوليه نيز در ميان‌سالان (55/31 درصد) بيشتر از سالمندان (48/52 درصد) به دست آمد. نتايج همچنين نشان داد نرخ كلي وقوع مرگ‌و‌مير در افراد سالمند (15/7درصد) بيشتر از افراد ميان‌سال (4/4 درصد) است (0/001 P). شيوع سابقه سكته قلبي، سكته مغزي، فشار خون، چربي خون و 60 GFR در گروه سالمندان در مقايسه با ميان‌سالان به‌صورت معناداري بيشتر بود (0/05 P). نتيجه گيري: شيوع ميزان فيلتراسيون گلومرولي پايين، چربي خون و فشار خون، سكته قلبي و مغزي در سالمندان بيشتر از ميان‌سالان است، در حالي كه شيوع ريسك‌فاكتورهاي مهم مانند مصرف دخانيات، تري‌گليسريد، اضافه وزن و چاقي در گروه ميان‌سالان به‌صورت معناداري بيشتر از سالمندان است. در صورت برنامه‌ريزي و كنترل اين ريسك‌فاكتور‌ها در سنين ميان‌سالي، ﺍﻓﺮﺍﺩ در دوره ﺳﺎﻟﻤﻨﺪي كمتر ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺧﻄﺮ ﺍﺑﺘﻼ ﺑﻪ سكته قلبي قرار خواهند گرفت.