افتراق‌پذيري بازشناسي و سوگيري پاسخ در تست يادگيري كلامي شيراز ميان سالمندان با اختلال شناختي خفيف، بيماري آلزايمر و حافظه نرمال

اهداف بيشتر مطالعات تأثير پيري پاتولوژيكي مغز بر يادآوري اطلاعات و عملكرد حافظه بازشناسي بيماران (با استفاده از روش بله / خير) را مورد بررسي قرار مي‌دهند و اين باعث مي‌شود تصوير ناكاملي از نقص عملكرد حافظه ارائه داده شود و ديگر عوامل مربوط به حافظه بازشناسي مثل افتراق‌پذيري و سوگيري از پاسخ، مورد توجه قرار نگيرد. به همين خاطر، ما در اين مطالعه تأثير اختلال شناختي خفيف و بيماري آلزايمر بر روي زيرمقياس‌‌هاي حافظه بازشناسي، يعني شاخص‌‌هاي افتراق‌پذيري بازشناسي و سوگيري پاسخ را در تست يادگيري كلامي شيراز مورد بررسي قرار داديم. مواد و روش ها اين مطالعه از نوع توصيفي‌مقطعي بود كه در سال 1400 بر روي 190 نفر از سالمندان 60 تا 89 سال شهر شيراز كه معيار‌هاي ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. ابزار‌هاي جمع‌آوري اطلاعات شامل 2 تست يادگيري كلامي شيراز و تست كوتاه وضعيت ذهني بود. تجزيه‌و‌تحليل آماري متغيرها با استفاده از آزمون‌‌هاي توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و تحليلي (آزمون آنوواي يكراهه و آزمون تعقيبي شفه) و در سطح معناداري ( 0/05 P) با كمك نرم‌افزار SPSS (نسخه 19) انجام شد. يافته ها نتايج نشان داد بيماران مبتلا به آلزايمر و اختلال شناختي خفيف آمنزيا نسبت به سالمندان سالم در عملكرد حافظه بازشناسي به‌طور معناداري نمره‌‌هاي پايين‌تري گرفتند (0/001‌ P). همچنين در شاخص‌‌هاي افتراق‌پذيري بازشناسي (كل، معنايي، منبع و جديد) گروه سالمندان مبتلا به اختلال شناختي خفيف آمنزيا و سالمندان مبتلا به آلزايمر نسبت به سالمندان سالم، خطا‌هاي مثبت كاذب بيشتر و عملكرد ضعيف‌تري داشتند (0/001‌ P). اما نتايج سوگيري از پاسخ نشان داد سالمندان مبتلا به آلزايمر به‌طور معناداري سوگيري پاسخ بالاتري نسبت به سالمندان سالم و سالمندان با اختلال شناختي خفيف آمنزيا داشتند (0/001‌ P). نتيجه گيري يافته‌‌هاي پژوهش حاضر پيشنهاد مي‌دهد شناسايي ذات و الگو‌هاي تغيير شناختي حافظه بازشناسي (افتراق‌پذيري بازشناسي) در بيماران مبتلا به اختلال شناختي خفيف مي‌تواند اطلاعات سودمندي باشد كه در مرحله پريدومال به تشخيص تبديل اين اختلال به بيماري آلزايمر كمك‌ مي‌كند.