اطلس زباني استان بوشهر و تعيين مرز همگويي واژگاني

هدف از پژوهش حاضر، ترسيم اولين اطلس زباني استان بوشهر است. اطلس زباني مجموعه‌اي از نقشه‌هاست كه براي تعيين محدوديت‌هاي زباني روي پهنۀ جغرافيا تدوين مي‌شود. داده‌هاي اين پژوهش، براساس پرسشنامة اطلس ملي زباني ايران (پرمون، 1385) كه حاوي 105 واژه و 36 جمله‌است و نيز، مصاحبه با گويشوران حدود 500 روستاي استان بوشهر جمع آوري شده‌است. در ابتدا، مصاحبه ها براساس حروف آوا‌نگاري بين المللي (I.P.A.) آوانويسي و تجزيه و تحليل شد. همچنين سعي گرديد واژگاني كه بيشترين و كمترين تنوع گويشي را در ميان گويش هاي استان بوشهر دارند، ترسيم شود. در اين پژوهش تنوعات گويشي هر واژه و جمله بر روي نقشه‌هاي استان بوشهر به صورت گرافيكي و با رنگ‌هاي مختلف قابل مشاهده‌ است. در پايان به بررسي و تحليل تنوعات گويشي استان بوشهر پرداخته شده و سپس به تبيين و توجيه علمي اين اتفاقات زباني پرداخته شده‌است.