تأثير آموزش تنظيم شناختي هيجان بر تكانشگري و روابط با همسالان در دانش آموزان مقطع متوسطه: يك مطالعه راهنما

زمينه و هدف: دشواري در تنظيم هيجانات، اغلب به‌عنوان يكي از مؤلفه‌هاي اساسي در بسياري از اختلالات رفتاري مطرح مي‌شود. تنظيم شناختي هيجان به‌عنوان روشي براي فهميدن اين مسئله است كه چگونه فرد مي‌تواند توجه خود را سازمان داده و اعمال راهبردي و مصرانه را براي حل مسائل به دست آورد. هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير آموزش تنظيم شناختي هيجان بر كاهش تكانشگري و بهبود روابط با همسالان در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر شيراز بود. روش و مواد: روش پژوهش، نيمه آزمايشي و با طرح پيش آزمون - پس آزمون و گروه گواه بود. اين پژوهش با مشاركت 40 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان شيراز در سال 1398 انجام شد. نمونه گيري به روش نمونه گيري در دسترس انجام شد و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مهارت هاي اجتماعي Matson جمع آوري شد. مداخله آزمايشي شامل آموزش تنظيم شناختي هيجان براساس مدل Grass به مدت هشت جلسه گروهي 2 ساعته بود. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندراهه و نرم افزار SPSS-22 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن در گروه آزمايش (0.9) 16.4 و گروه گواه برابر با (0.9) 16.4 سال بود. در گروه آزمايش ميانگين (انحراف معيار) تكانشگري از (6.4) 29.8 در پيش آزمون به (6.1) 27.6 در پس آزمون كاهش يافت (0.01=P) همچنين روابط با همسالان از (7) 22.6 در پيش آزمون به (5.8) 24.8 در پس آزمون افزايش يافت (0.04=P). در گروه گواه ميانگين (انحراف معيار) نمرات متغيرهاي مطالعه در پيش آزمون و پس آزمون تفاوتي نداشت. نتيجه‌گيري: مطالعه نشان داد كه آموزش تنظيم شناختي هيجان، موجب كاهش تكانشگري و بهبود روابط با همسالان در دانش آموزان مي شود.