مدلسازي و بررسي تاثير جريان برگشتي بر روي راندمان جداسازي ايزوتوپ‌هاي پايدار هيدروژن در برج پرشده ناپيوسته

در ميان روش‌هاي مختلف جداسازي ايزوتوپ‌هاي پايدار هيدروژن، تقطير آب با وجود پايين بودن فاكتور جداسازي داراي يك سري مزاياي ذاتي از جمله عدم وجود جزء سمي و خورنده گاز سولفيد هيدروژن، عدم نياز به استفاده از روش الكتروليز جهت تبديل گاز هيدروژن به آب و عدم نياز به كاتاليست مي‌باشد. در اين تحقيق از آب سنگين %11و تقطير ناپيوسته در برج آكنده براي توليد آب سنگين استفاده شد. آكنه‌هاي مورد استفاده حلقه‌هاي راشيگ از جنس پلي آميد و حلقه ‌هاي طرح ديكسون از جنس فولاد زنگ نزن بود. ارتفاع بستر m 2 و در محدوده جريان‌ جوش‌آور از 5 تا lit/hr 44 مورد آزمايش قرار گرفت و ارتفاع معادل سيني تئوري بدست آمد. گرچه اين ارتفاع براي آكنه پلي آميد كمتر بود ولي به علت بالا بردن مقدار كل كربن آلي در آب، آكنه پلي آميد مردود اعلام شد. در ادامه براي آكنه طرح ديكسون در قسمت خطي نمودار، كه مطلوب براي طراحي واحد‌ هاي عملياتي است، مدلي به داده هاي آزمايش برازش شد كه در بازه آزمايش با دقت خوبي مي‌تواند براي پيش بيني مورد استفاده قرار گيرد.