مقايسه مواجهه سازي نوشتاري و ذهن آگاهي بر سازگاري و كيفيت زندگي زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: بسياري از بيماران مبتلابه سرطان پستان بلافاصله پس از اتمام درمان اوليه، ناراحتي قابل‌توجهي را تجربه مي كنند. زناني كه سطوح پايين كيفيت زندگي را در اوايل اين مرحله از بقاي انتقالي گزارش مي‌كنند، معمولاً كاهش سازگاري طولاني‌مدت دارند. ازاين‌رو، پژوهش حاضر با هدف مقايسه مواجهه سازي نوشتاري و ذهن آگاهي بر سازگاري و كيفيت زندگي زنان مبتلابه سرطان پستان انجام شد. روش كار: در قالب يك طرح  آزمايشي چند گروهي با پيش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه كنترل و پيگيري از بين زنان مبتلابه بيماري سرطان پستان مراجعه‌كننده به مركز پزشكي و پرتودرماني شهيد رجايي بابلسر با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس 60  نفر انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه مداخله و يك گروه كنترل گمارش شدند. گروه مواجهه سازي نوشتاري در 5 جلسه و گروه ذهن آگاهي در 8 جلسه مداخله‌هاي مربوط به گروه خود را دريافت كردند. مقياس سازگاري با سرطان- فرم كوتاه (mini-Mac) و پرسش‌نامه كيفيت زندگي بيماران سرطاني (QOL-C30) در مراحل پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري دو ماهه براي سه گروه اجرا و يافته‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون تحليل واريانس آميخته مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان مواجهه سازي نوشتاري و كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي قادر به تفاوت معناداري بين نمرات شركت‌كنندگان گروه هاي آزمايش و كنترل در سازگاري با سرطان و كيفيت زندگي در مراحل پس‌آزمون و پيگيري شده است. به‌طوري‌كه نتايج به دست آمده حاكي از عملكرد بهتر گروه هاي آزمايش در متغيرهاي موردنظر در مراحل پس‌آزمون و پيگيري نسبت به گروه كنترل بود.  همچنين نتايج به دست آمده از تحليل تعقيبي تفاوت معناداري بين تأثيرگذاري مداخله مواجهه سازي نوشتاري و كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر سازگاري با سرطان و كيفيت زندگي در بيماران مبتلابه سرطان پستان نشان نداد. نتيجه‌گيري: WET و MBSR مي تواند مداخله هاي مؤثري به‌منظور ارتقاء سازگاري با سرطان و كيفيت زندگي در بيماران مبتلابه سرطان پستان باشند و يك مكمل مهم براي درمان‌هاي پزشكي و دارويي به حساب آيند. اين مطالعه نشان داد كه پژوهش هاي بيشتر در اين زمينه ضروري است.