بررسي ارتباط سلامت رواني، اجتماعي و معنوي با اضطراب در دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد خرم‌آباد

مقدمه:شناخت مشكلات سلامتي دانشجويان پرستاري مي تواند در شناخت و درمان اختلالات مختلف از جمله اضطراب آن ها موثر باشد.هدف از مطالعه حاضر تعيين ارتباط ابعاد سلامتي با اضطراب در دانشجويان پرستاري مي باشد.   روش كار:مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي همبستگي بود كه در آن 210 نفر از دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد خرم آباد به روش سرشماري شركت كردند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه مشخصات دموگرافيك، پرسشنامه هاي استاندارد سلامت روان گلدبرگ،سلامت اجتماعي كييز، سلامت معنوي پولوتزين و اليسون و اضطراب اشپيل برگر بود. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار 23-SPSS و آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي(ANOVA،t مستقل و پيرسون)استفاده شد. يافته ها:از كل دانشجويان پرستاري مورد پژوهش 136نفر(64.76%) دختر و 153 نفر(72.85%) مجرد بودند. 60.5% دانشجويان پرستاري اضطراب متوسط به بالا داشتند. تفاوت آماري معناداري در سلامت روان، سلامت اجتماعي و سلامت معنوي دانشجويان پرستاري شركت كننده در پژوهش با توجه به مشخصات دموگرافيك وجود نداشت(P 0.05) ولي ميانگين و انحراف معيار سلامت اجتماعي دانشجوياني كه علاوه بر دانشجو بودن، شغل كارمندي  داشتند و در شهر زندگي مي كردند، بيشتر از ساير دانشجو مورد پژوهش بود (P 0.05). ارتباط آماري منفي معناداري بين ابعاد سلامتي با اضطراب وجود داشت (P 0.05). نتيجه گيري:با افزايش ابعاد سلامتي، ميزان اضطراب دانشجويان پرستاري كاهش مي يابد. پيشنهاد مي شودارتقاء ابعاد سلامتي دانشجويان پرستاري جزو اولويت هاي دانشگاه هاي علوم پزشكي قرار گيرد و برنامه هاي جامع و كامل در نيل به اين هدف تدوين گردد.