بررسي آزمايشگاهي تأثير ژئوسل در رفتار پي نواري واقع بر شيرواني خاكي

شيرواني‌هاي خاكي با توجه به شرايط هندسي، پارامترهاي مصالح و بارهاي وارده ممكن است نياز به پايدارسازي داشته باشند. مسلح نمودن با ژئوسنتتيك‌ها يكي از راهكارها جهت پايدارسازي شيرواني‌هاي خاكي، بخصوص تحت سربار، مي‌باشد. امروزه، استفاده از ژئوسل به عنوان يك مسلح‌كننده ژئوسنتتيك سه‌بعدي گسترش زيادي پيدا نموده است. در اين تحقيق، با استفاده از مدل‌هاي آزمايشگاهي كوچك‌مقياس، به بررسي نقش ژئوسل در ارزيابي رفتار پي نواري واقع بر شيرواني خاكي با زاويه شيب 70 درجه پرداخته شده است. نتايج نشان داد كه به منظور افزايش ظرفيت باربري پي واقع بر شيرواني خاكي با شيب زياد، به تعداد مشخصي ژئوسل نياز بوده و در صورت استفاده از سه لايه ژئوسل يا بيشتر، ظرفيت باربري پي افزايش مي‌يابد. ظرفيت باربري براي سه لايه و چهار لايه ژئوسل به ترتيب 3.6 و 4.9 برابر حالت غيرمسلح است. ژئوسل، با توجه به رفتار غشايي، باعث انتقال بار به لايه‌هاي زيرين خاك شده و در صورت كم بودن تعداد لايه‌هاي مسلح‌كننده، شيرواني تحت باري تقريباً مشابه حالت غيرمسلح گسيخته مي‌شود. استفاده از ژئوسل موجب افزايش سختي شيرواني خاكي شده و دوران پي واقع بر شيرواني و جابجايي افقي تاج شيرواني نسبت به حالت غير‌مسلح كاهش مي‌يابد. همچنين، استفاده از تعداد لايه كافي ژئوسل موجب مي‌گردد كه شيرواني قابليت جذب انرژي بيشتري را داشته و جابجايي‌هاي بيشتري را قبل از گسيختگي تحمل نمايد. افزايش فاصله بين ژئوسل‌ها از 75 به 100 ميلي‏متر موجب كاهش كارايي مجموعه شيرواني مسلح شده است به‏طوري كه ظرفيت باربري در حدود 35 درصد نسبت به ژئوسل با فواصل كمتر، كاهش داشته است. همچنين، سختي شيرواني مسلح با افزايش فاصله بين مسلح‌كننده‌ها كاهش يافت. ظرفيت باربري پي با عمق كارگذاري 100 ميلي‏متر، 1.3 برابر ظرفيت باربري پي واقع بر بالاي شيرواني مسلح مي‌باشد.