ارزيابي ريسك‌هاي امنيتي پل‌ها در شرايط عدم قطعيت توپولوژي شبكه

مدل‌هاي ارائه شده جهت ارزيابي ريسك‌هاي امنيتي پل‌ها به‏طور كلي از الگوي حاصل‌ضرب سه عامل احتمال وقوع (O)، آسيب‌پذيري (V) و اهميت (I) پيروي مي‌كنند. در اين مقاله، به پارامتر اهميت پل (I) و تغييرات آن ناشي از عدم قطعيت توپولوژي شبكه طي برنامه‌هاي توسعه شبكه در آينده پرداخته مي‌شود. براي سنجش و مقايسه اهميت نسبي پل‌ها، دو گروه شاخص‌هاي اهميت فردي و اهميت شبكه‌اي پل‌ها مورد توجه قرار گرفت. با توجه به اين كه ويژگي‌هاي شبكه‌اي پل‌ها در طي توسعه شبكه تغيير مي‌كنند‌، جهت مقايسه رويكردهاي مختلف تصميم‌گيري در انتخاب پل‌ها، يك مطالعه موردي انجام شد. در اين مطالعه، شبكه حمل و نقل درون شهري اهواز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين مطالعه موردي نشان داد كه اهميت برخي از پل‌هاي شبكه طي توسعه آن در آينده تغيير مي‌كند. به عنوان نمونه، پل‌ B3 كه در وضعيت اوليه شبكه جزء پل‌هاي با اهميت نبود، طي روند توسعه جزء پل‌هاي با اهميت قرار گرفت. در مقابل، در پل‌ B5، ميزان اهميت نسبي در ابتدا زياد بود، اما طي روند توسعه اهميت نسبي آن كاهش يافته و از سبد پل‌هاي با اهميت خارج گرديد. همچنين، ملاحظه شد كه شماري از پل‌ها مانند B1، B6 و B7 همواره با اهميت هستند و در هيچ دوره‌اي از سبد پل‌هاي با اهميت خارج نمي‌شوند. در مقابل، پل‌هايي مثل B4 همواره كم‌اهميت محسوب مي‌شوند و تغييرات شبكه در هيچ دوره‌اي سبب قرارگيري آن‌ها در بين پل‌هاي با اهميت نمي‌شود.