بررسي تأثير استفاده از پسماند صنعتي مس در عملكرد آسفالت حفاظتي لايه نازك

تقاضا براي استفاده از پسماندهاي صنعتي به دليل اثرات زيست‌محيطي و محدوديت منابع طبيعي به ميزان قابل ‌توجهي افزايش ‌يافته است. يكي از اين پسماندها كه مشكلات زيست‌محيطي را به همراه داشته، پسماند مس (مس‏باره) (CW) است. اين ماده به‌عنوان مواد زائد طبقه‌بندي مي‌شود. از اين جهت، باعث مشكلات زيست‌محيطي، به‌ويژه دفع پسماند، مي‌شود. هدف اصلي اين مطالعه، بررسي كاربرد CW در مخلوط آسفالت حفاظتي در مقايسه با سنگدانه معدني (MA) است. براي اين منظور، آزمايش‌هاي چسبندگي مرطوب، سايش در شرايط مرطوب، بارگذاري چرخ- جابه‌جايي و بارگذاري چرخ- چسبندگي ماسه در پنج تركيب مختلف شامل CW0+MA100، CW10+MA90، CW20+MA80، CW30+MA70 و CW40+MA60، بر اساس وزن كل سنگدانه، انجام شده است. بر اساس نتايح، مخلوط CW30+MA70 با 8 درصد قير باقيمانده، چسبندگي مرطوب، سايش، جابه‌جايي عمودي و جانبي را به ترتيب در حدود 23، 22، 39 و 33 درصد بهبود داده است. از مهمترين دلايل جايگزيني سنگدانه توسط مس‏باره، تيزگوشگي و درصد زياد آهن و سيليس مي‌باشد. به همين دليل، مطابق آناليز واريانس، مس‏باره نقش مؤثرتري در چسبندگي و جابه‌جايي مخلوط‌هاي آسفالتي نسبت به قير باقيمانده داشته است.