تاثير كاربرد فريت بر رفتار قير و عملكرد خستگي و خزش مخلوط آسفالتي

در سال‌هاي اخير هزينه تعمير و نگهداري راه‌ها به‌طور چشمگيري افزايش‌يافته است؛ از طرفي امروزه دفع زباله‌هاي توليدشده توسط صنايع مختلف به يك مشكل بزرگ تبديل‌شده است. ازاين‌رو به‌كارگيري مواد ضايعاتي به‌عنوان يك ماده افزودني براي بهبود عملكرد قير و آسفالت حائز اهميت است. اين پژوهش به‌منظور بررسي تأثير پسماند صنعتي فريت بر عملكرد و خواص قير و مخلوط آسفالتي انجام شد. در اين مطالعه عملكرد مكانيكي مخلوط‌هاي آسفالتي طي طرح اختلاط خشك و تر فريت و تأثير آن به‌عنوان افزودني بر عملكرد قير موردبررسي قرار گيرد. به‌منظور تعيين پارامتر‌هاي قير در ابتدا فريت به‌صورت افزودني به قير اضافه شد و پس‌ازآن، آزمون DSR، FTIR و همچنين عكس‌برداري SEM انجام پذيرفت. در مرحله بعدي يك‌بار با قير اصلاح‌شده (اختلاط تر) و بار ديگر با فيلر اصلاحي (اختلاط خشك) نمونه آسفالتي ساخته شد و آزمون هاي مارشال، خستگي، خزش، كشش غيرمستقيم، حساسيت رطوبتي، كانتابرو و مدول بر جهندگي در دو حالت بارگذاري نيمه سينوسي و مربعي انجام شد. اضافه كردن فريت به اندازه 100%، تنها عامل خستگي در مخلوط آسفالتي را به بيشترين مقدار رساند. در حالي كه نمونه آسفالتي حاوي 70% فريت و 30% سيمان، ساير عملكردهاي مخلوط آسفالتي را به ترتيب 48، 90، 38، 17.7، 39، 67، و 80 درصد نسبت به نمونه شاهد اصلاح كرد. همچنين، در انجام آزمايش DSR هر چه درصد افزودني فريت به قير افزايش يافت، پارامترهاي خستگي و شيارشدگي بهبود يافتند، به شكلي كه در نمونه 7% بهترين عملكرد به دست آمد.