بررسي ترك‌خوردگي حرارتي در مخلوط ‏هاي آسفالتي با روش انرژي آزاد سطحي، مشخصات رئولوژيك دماي كم قير، آزمايش خمش نيم‌دايره و ويژگي‌هاي مصالح سنگي

در تحقيقات گذشته در بررسي رفتار ترك‌‌هاي حرارتي در مخلوط‌ هاي آسفالتي معمولاً خصوصيات قير و يا رفتار مخلوط آسفالتي مورد توجه قرار گرفته است. در اين روش‌ها به نقش اجزاي مختلف مخلوط آسفالتي در وقوع اين خرابي‌ها توجه نمي‌شود. استفاده از مفهوم انرژي آزاد سطحي به همراه مشخصات پايه‌اي مواد تشكيل‌دهنده مخلوط آسفالتي مي‌تواند در بررسي ترك‌هاي حرارتي نيز مورد توجه قرار گيرد. در اين پژوهش سعي شده است تا نقش خصوصيات پايه‏ا‏ي مواد در رخداد اين ترك‌ها به همراه پارامتر‏هاي انرژي آزاد سطحي بررسي شود. بدين منظور، مؤلفه‌هاي انرژي آزاد سطحي براي چهار نوع سنگدانه و هشت نوع قير اندازه‏گيري شده است. همچنين، سختي خزشي قير به همراه شيب نمودار سختي خزشي از آزمايش‏ رئومتر تيرچه خمشي به ‌دست آمده ‌است. علاوه بر اين موارد، ضخامت غشاي قير بر روي سطح سنگدانه، شاخص سنگدانه و مساحت سطح ويژه سنگدانه‌ها نيز تعيين شده‌است. به منظور بررسي پتانسيل ترك‌خوردگي حرارتي از آزمايش خمش نيم‏دايره روي 32 تركيب مختلف مخلوط آسفالتي در دماي پايين استفاده شده است. سپس از روش‏هاي آماري براي بررسي ارتباط پارامترهاي مذكور با نتايج آزمايش خمش نيم‏دايره استفاده گرديده است. تحليل‌هاي آماري نشان مي‌دهند كه مشخصات پايه‌اي مواد شامل ضخامت غشاي قير روي سطح سنگدانه، شاخص سنگدانه، انرژي آزاد پيوستگي، انرژي آزاد چسبندگي، نسبت مؤلفه بازي به اسيدي انرژي آزاد سطحي و مساحت سطح ويژه سنگدانه تأثير معنادار و مثبت بر روي شاخص‌هاي ترك‌خوردگي در آزمايش خمش‌ نيم‌دايره شامل انرژي شكست و چقرمگي شكست دارند.