مقايسه اثر مصرف انواع انرژي هاي تجديدپذير و تجديدناپذير بر رفاه اقتصادي استان هاي ايران با رويكرد داده هاي تابلويي

هدف: هدف از اين تحقيق، مقايسه اثر مصرف انواع انرژي هاي تجديدپذير و تجديدناپذير بر رفاه اقتصادي استان هاي ايران طي دوره 1398-1379است. در اين تحقيق از روش داده هاي تابلويي (Panel Data) استفاده شد.روش‌شناسي پژوهش: جامعه آماري مورد مطالعه در اين تحقيق شامل استان هاي ايران است. اطلاعات سري زماني در مورد اين استان ها از داده‌هاي موجود در ترازنامه انرژي، مركز آمار و بانك داده هاي اقتصادي و مالي ايران جمع‌آوري شده است كه با استفاده از نرم ‌افزار Eviews مورد آزمون قرار گرفت. متغيرهاي استفاده شده در اين تحقيق شامل: مصرف انواع انرژي هاي تجديدپذير و تجديدناپذير (خورشيدي، آبي، بادي، زمين‌گرايي، نفت، گاز و بنزين)، رفاه اقتصادي، جمعيت، نيروي كار، بيكاري، تورم، توزيع درآمد (ضريب جيني) و توليد ناخالص داخلي حقيقي مي باشند.يافته‎ ها: نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه مصرف انواع انرژي هاي تجديدپذير تأثير مثبت و معني‌دار و مصرف انواع انرژي هاي تجديدناپذير تأثير منفي و معني‌دار بر رفاه اقتصادي در پي دارد. بر اين اساس مي توان بيان كرد كه افزايش مصرف انواع انرژي هاي تجديدپذير مي تواند پيشرفت قابل توجهي را در جهت رفاه اقتصادي و سرعت بخشيدن به اهداف توسعه اي مربوط به رشد اقتصادي در اين استان ها به ارمغان آورد. همچنين متغيرهاي نرخ بيكاري، نرخ تورم و نابرابري توزيع درآمد (ضريب جيني) تأثير منفي و معني‌دار و متغيرهاي نرخ رشد جمعيت، توليد ناخالص داخلي و بهره وري نيروي كار تأثير مثبت و معني دار بر رفاه اقتصادي دارند كه مطابق با مباني نظري تحقيق مي باشد.اصالت/ارزش افزوده علمي: نتايج نشان داد كه استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير در استان هاي ايران با توجه به اينكه تأثير بيشتري در مقايسه با انرژي‌هاي تجديدناپذير جهت افزايش رفاه اقتصادي دارد، با سرمايه‌گذاري در اين واحد توليدي مي‌توان سهم استفاده از انرژي‌هاي تجديدپذير را در ايران افزايش داد.