تعيين حداكثر توان انتقالي با روش تركيبي نيوتن- رافسون- سايدل و پخش‌بار هولومورفيك با بهبود محاسبات ماتريسي

اين مقاله ابتدا نشان مي‌دهد كه ستون فقرات شبكه انتقال آينده، حتماً خطوط جريان مستقيم با ولتاژ فوق‌العاده بالا است و سپس معادلات خطوط جريان مستقيم را با معادلات پخش بار جريان متناوب نيوتن- رافسون- سايدل تركيب مي‌كند. با افزايش ابعاد معادلات پخش بار از روش‌هاي ماتريسي براي افزايش سرعت حل معادله پخش بار استفاده شده است. همچنين از آنجايي كه پخش بار هولومورفيك براي انجام پخش بار، نيازي به حدس اوليه ندارد و در صورت وجود راه حل، حتماً پاسخ دقيق را محاسبه مي‌كند، از اين روش براي تعيين حدس اوليه پخش بار نيوتن- رافسون- سايدل استفاده شده است. با تركيب اين روش‌ها در اين مقاله، روش جديدي ارائه گرديده كه مي‌تواند در شبكه‌هاي كوچك و بزرگ با دقت و سرعت مناسب، حداكثر توان انتقالي ايستا را محاسبه كند. در اين مقاله از 5 شبكه 39، 118، 300 باس IEEE، 145 باس ايالت آيوا و شبكه 1153 باس شرق ايران در شبيه‌سازي استفاده شده است. همچنين از 4 روش پخش بار متوالي، روش تكراري كمترين باقيمانده تعميم‌يافته، روش نيوتن- رافسون- سايدل كلاسيك و روش پخش بار هولومورفيك استاندارد براي مقايسه استفاده گرديده است. نتايج شبيه‌سازي نشان مي‌دهند كه روش ارائه‌شده قابل قبول است.