بررسي ميزان تاثير عوامل دموگرافيك وكار با رايانه بر توان چنگش قوي وظريف دست كاركنان اداري

مقدمه: در وظايف اداري، چنگش ظريف ابزارهايي مانند خودكار، كاغذ، موس و كليد در اغلب ساعات كاري موردنياز است. اين مطالعه باهدف تعيين تأثير عوامل دموگرافيك و كار با رايانه بر توان چنگش قوي و ظريف دست كاركنان اداري انجام‌شده است. روش بررسي: در اين مطالعه تحليلي - مقطعي پس از ثبت مشخصات دموگرافيك، توان چنگش قدرتي و ظريف دست 174 نفر از كاركنان20 اداره شهر بيرجند با حداقل 3 ساعت كار روزانه با رايانه با استفاده از نيروسنج دست جامار و پينچ گيج سيهان اندازه‌گيري شد. داده‌ها به نرم‌افزار SPSS ويرايش 16 منتقل و علاوه بر روش‌هاي آمار توصيفي از آزمون‌هاي آماري آنوا، تي مستقل و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج: ميانگين و انحراف معيار سن افراد موردمطالعه 7.15± 37.5 سال و سابقه كاري 7.35±13سال بود. ارتباط بين نيروهاي چنگش قدرتي و ظريف دست با متغيرهاي جنس، قد، وزن و غالب و مغلوب بودن دست (به‌جز تيپ مردان) معني‌دار بود (P 0.05) اما با متغيرهاي شاخص توده بدني، سابقه كار و سن (به‌جز پالمار دست غالب)معني‌دار نبود. مدت‌زمان كار با رايانه تأثير معني‌داري بر نيروي چنگش قدرتي دست مغلوب و چنگش پالمار و تيپ در هر دو دست داشت (P 0.05). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه تأثير مدت‌زمان كار با رايانه را بر كاهش نيروي چنگش قوي و ظريف دست كاركنان اداري نشان مي‌دهد. لذا بكار بستن اصول ارگونومي براي حفظ توان چنگش قوي و ظريف دست كاربران رايانه توصيه مي‌شود.