تعيين مناطق مستعد فرسايش خندقي با استفاده از تابع عضويت فازي(مطالعه موردي:شهر مهر در جنوب استان فارس)

فرسايش خندقي از انواع فرسايش آبي است كه رخداد و گسترش آن موجب تغييرات بارز در منظر زمين و پسرفت اراضي و تخريب محيط زيست مي‌شود. اين نوع فرسايش با توجه به ابعاد نسبتا وسيع، توسعه سريع و توليد رسوب، سبب تخريب گسترده اراضي مي‌گردد. براي كنترل اين پديده شناخت مكان‌هايي كه مستعد ايجاد اين نوع فرسايش هستند، بسيار مهم مي‌باشد. با توجه به اهميت موضوع هدف از اين مطالعه تعيين مناطق مستعد فرسايش خندقي شهر مهر در جنوب استان فارس با استفاده از توابع عضويت فازي و مدل تحليل سلسله مراتبي مي‌باشد. براي اين منظور ابتدا با استفاده از توابع عضويت، نقشه‌هاي فازي براي هر يك از پارامترها تهيه شد. در ادامه با استفاده از روش AHP وزن هر يك از پارامترها به منظور تهيه نقشه نهايي مناطق مستعد فرسايش خندقي تعيين شد. نتايج حاصل از روش فازي و AHP نشان داد كه مناطق واقع در مركز (حدود 15 درصد) داراي حساسيت بيشتري نسبت به فرسايش خندقي مي‌باشند. در انتها براي اعتبار سنجي مدل از منحني ROC استفاده شد. نتايج نشان داد كه در مناطقي كه مستعد فرسايش خندقي هستند خندق‌هاي بزرگي در منطقه ديده شده است. و مقادير AUC نزديك به 85 بدست آمد كه نشان‌دهنده دقت بالاي مدل براي پيش‌بيني نواحي مستعد فرسايش خندقي مي‌باشد.