شناسايي كانون‌هاي گردوغبار بر مبناي خصوصيات باد و وضعيت پوشش زمين (مطالعه موردي: استان قم)

يكي از مخاطرات رايج در مناطق خشك و نيمه خشك، گردوغبار است كه با مسائل و مشكلات زيستي، اقتصادي و اجتماعي زيادي همراه است. با توجه به اينكه بخش زيادي از مساحت ايران را مناطق خشك و نيمه خشك دربرگرفته، بنابراين مناطق زيادي از جمله استان قم در معرض اين مخاطره قرار دارد. با توجه به اهميت موضوع، در اين پژوهش به شناسايي كانون‌هاي گردوغبار در استان قم پرداخته شده است. در اين پژوهش به منظور دستيابي به اهداف مورد نظر از اطلاعات اقليمي ايستگاه‌هاي منطقه، تصاوير ماهواره لندست و همچنين مدل رقومي ارتفاعي 30 متر منطقه به عنوان داده‌هاي تحقيق استفاده شده است. ابزارهاي مهم تحقيق شامل ArcGIS، WRPLOT و SandRoseبوده است. اين تحقيق در 3 مرحله كلي انجام شده كه در مرحله اول، نقشه پوشش زمين تهيه شده، در مرحله دوم به بررسي خصوصيات بادهاي منطقه پرداخته شده و در مرحله سوم به شناسايي كانون‌هاي گردوغبار پرداخته شده است. بر اساس نتايج حاصله، مناطق مركزي و شمالي استان قم به دليل وجود نوع پوشش شوره‌زار و ماسه‌زار، ضريب بالاي DPt و همچنين ميانگين بالاي سرعت باد، مستعد توليد گرد و غبار است، بنابراين بر اساس شاخص‌هاي ضريب DPt و سرعت باد، اين مناطق به عنوان كانون‌هاي توليد گرد و غبار در استان قم محسوب مي‌شوند.