شناسايي، طبقه بندي و تحليل شاخص‌هاي مورفومتري سيرك‌هاي يخچالي حوضه سيلوه

در مطالعه سيرك‌هاي يخچالي بررسي آلومتريك و مورفومتريك سيرك‌ها كمك زيادي به شناسايي ماهيت و چگونگي فرآيندهاي اثر گذار در طي دوره‌هاي مختلف بر روي اين لندفرم‌ها يخچالي مي‌كند. هدف از اين پژوهش شناسايي، رده بندي و همچنين تحليل شاخص‌هاي مورفومتري، آلومتري و ايزومتري سيرك‌هاي يخچالي ارتفاعات حوضه سيلوه در خط مرزي كشورهاي ايران و عراق در استان آذربايجان غربي است. بر اين كار از مدل رقومي ارتفاعي و انطباق آن با نقشه شيب طبقه بندي شده در محيط نرم افزاري استفاده شده است. براي شناسايي و رده بندي سيرك‌هاي يخچالي منطقه از روش‌هاي رودبرگ ويلبورگ و ايوانس وكوكس استفاده شده است. براي مورفومتري و آلومتري سيرك‌هاي اين محدوده از شاخص‌هايي چون (W), (L), (H), (W/H),(L/H),(L/W), و اندازه سيرك‌ها استفاده شده است. بر اساس نتايج تحقيق 33 سيرك يخچالي در ارتفاعات حوضه سيلوه شناسايي گرديد كه 2 سيرك در ردهN2 ،11سيرك در رده N3، 15 سيرك در رده N4 و 5 سيرك در رده N5قرار مي‌گيرند. بررسي آلومتريك سيرك‌هاي حوضه نشان مي‌دهد كه ضريب b براي محور طولي سيرك‌هاي رده N3,N2 برابر با 0.88 و براي سيرك‌ها ردهN4, N5 برابر با 0.90است كه B 1 است. در نتيجه رفتار آلومتريك سيرك‌هاي اين منطقه منفي است و در مجموع سيرك‌هاي مورد بررسي اين ناحيه از درجه تكامل كمتري برخوردار بوده و يخچال‌هاي كواترنر در اين حوضه عملكرد ضعيفي داشته‌اند.