شاخص ژئومورفودايورسيتي: كمي كردن تنوع چشم انداز طبيعي و لندفرم‌هاي كوهستان ميشو، شمال غرب ايران

ارزيابي ژئودايورسيتي يكي از مراحل اوليه و اصلي در توسعه اقدامات حفاظت از زمين است. اين پژوهش سعي دارد معياري را براي اندازه گيري تنوع ژئومورفولوژيكي در كوهستان ميشو به كار برده و اندازه بگيرد. هدف مطالعه حاضر ارزيابي كمي تنوع زميني توده كوهستاني است كه از شدت نمايان بودن مورد اغفال است. پارامترهاي مورد استفاده در بررسي عبارت است از: تنوع تراكم زهكشي، تنوع زمين شناسي، تنوع طبقه بندي لندفرم، تنوع وضعيت شيب، تنوع شدت ناهمواري. نتايج پژوهش حاضر نشان داد دامنه ژئومورفودايورسيتي منطقه مورد مطالعه از سمت قله‌ها به سمت دشت كاهش مي‌يابد و مناطق داراي ارزش ژئومورفودايورسيتي كم در دشت واقع شده است. همچنين كم‌ترين تنوع(V1) متشكل از نهشته‌هاي كواترنري است و بيشترين تنوع (V4وV5) از تشكيلات كربناتي، توده‌هاي نفوذي و تركيبات آتشفشاني تشكيل شده است . مقادير بالاي تنوع در عامل زمين‌شناسي مربوط به بستر زمين‌شناسي مقاوم در برابر فرسايش ( مانند تركيبات آتشفشاني و توده هاي نفوذي) و كم‌ترين مقادير تنوع نيز مربوط به نهشته‌هاي دوره كواترنر در امتداد دره‌ها و دشت ها است. نتايج از طريق مقايسه با نقشه ژئومورفولوژي و كنترل ميداني اعتبار سنجي شده است. نقشه توليد شده براي ارزيابي مرحله اول ژئومورفودايورسيتي هر منطقه ساده و مفيد است. اين نقشه‌ها مي‌توانند در ارزيابي ميراث زمين مناطق طبيعي و همچنين در مديريت و حراست از آن كه در مرحله آخر به نفع ژئوتوريسم خواهد بود، كمك كند.