ارزيابي مقايسه‌اي استفاده از مدل‌هاي آماري نسبت فراواني و آنتروپي شانون به منظور پهنه‌بندي نواحي حساس به زمين لغزش(مطالعه موردي: حوزه آبخيز تجن مياني)

زمين‌لغزش به عنوان يك پديده ژئومورفولوژيك طبيعي، در زمره بلاياي طبيعي محسوب مي‌شود كه مي‌تواند خسارات جاني و مالي فراواني را به زندگي انسان‌ها تحميل مي‌كند؛بنابراين شناسايي مناطق حساس به وقوع زمين‌لغزش جهت كاهش خسارات امري ضروري است. هدف پژوهش‌حاضرارزيابي و ناحيه‌بندي حساسيت‌پذيري زمين‌لغزش‌درزيرحوزه آبخيزتجن‌مياني بابه‌كارگيري مدل‌هاي‌آماري نسبت فراواني‌وآنتروپي شانون است.بدين منظور ابتدا 68 نقطه زمين‌لغزش براي‌منطقه شناسايي واين نقاط به‌صورت تصادفي به دو گروه آموزش مدل(70 درصد)واعتبار مدل(30 درصد)تقسيم شدند.همچنين بر اساس مرور منابع،10 عامل شيب،جهت شيب،فاصله تاآبراهه،ارتفاع،كاربري اراضي،سنگ‌شناسي،انحناي سطح، انحناي‌طولي،باران‌وشاخص‌رطوبت‌توپوگرافي (TWI) به‌عنوان عوامل‌مؤثردروقوع زمين‌لغزش درمنطقه موردمطالعه انتخاب شدند.درادامه‌نقشه‌حساسيت‌پذيري زمين‌لغزش‌بااستفاده ازمدل‌هاي نسبت‌فراواني وآنتروپي‌شانون وبراساس‌روش‌شكست‌طبيعي‌براي منطقه موردمطالعه تهيه شد.درنهايت به‌منظور ارزيابي نرخ موفقيت و پيش‌بيني مدل ازمنحني مشخصه‌عملكرد (ROC) استفاده شد.نتايج حاصل از تأثير عوامل مؤثر در وقوع زمين‌لغزش در مدل آنتروپي شانون نشان داد كه به ترتيب معيار‌هاي رطوبت توپوگرافي، كاربري اراضي و انحناي طولي با مقادير وزن Wj به ترتيب برابر با 0.73، 0.66 و 0.65بيش‌ترين تأثير را در وقوع زمين‌لغزش در منطقه دارند. نتايج ارزيابي نرخ موفقيت و پيش‌بيني مدل با توجه به منحني ROC و سطح زير منحني (AUC) براي آموزش‌واعتبار دو مدل نسبت فراواني و آنتروپي‌شانون به ترتيب برابر با 0.76، 0.72 و 0.62، 0.59 به دست آمدكه‌بيانگر عملكرد نسبتا خوب مدل نسبت فراواني و عملكرد ضعيف تا مردود مدل آنتروپي شانون براي ارزيابي‌وتهيه نقشه حساسيت‌پذيري زمين‌لغزش‌درحوضه مورد مطالعه است.همچنين‌نتايج حاصل ازناحيه‌بندي حساسيت‌پذيري زمين‌لغزش در حوضه تجن مياني بااستفاده‌ازمدل نسبت فراواني نشان دادكه به ترتيب 30.156، 17.066 و 5.206 درصد از مساحت‌حوضه درمحدوده حساسيت متوسط،زياد و خيلي زياد قرار دارد.نتايج پژوهش حاضر مي‌تواند جهت مديريت‌وآمايش سرزمين‌توسط مديران و برنامه‌ريزان به‌كارگرفته شود.