طراحي الگوي فرهنگ سازماني با رويكرد استراتژي فرهنگ مشاركتي در مركز مطالعات و برنامه ريزي شهر تهران

مقدمه و هدف پژوهش: فرهنگ سازماني قوي مي تواند به عنوان يك عامل اوليه در ايجاد همكاري و مشاركت در كاركنان شناخته شود. مشاركت در تصميم گيري به معناي ايجاد فرصت براي مشاركت پرسنل در تصميم گيري هاي سازماني است. بنابراين هر چه فرصت بيشتري براي مشاركت دادن اعضاي سازمان در فرآيند تصميم گيري فراهم شود، تصميمات سازمان از ضريب پذيرش بيشتري نزد پرسنل برخوردار خواهد بود و در نهايت سازمان به بهره وري بيشتري دست خواهد يافت. هدف مقاله حاضر، ارائه الگوي فرهنگ سازماني با تاكيد بر فرهنگ مشاركتي در مركز مطالعات و برنامه ريزي شهر تهران مي باشد. روش پژوهش: پارادايم پژوهش حاضر تفسيرگرايي و از نظر مخاطب استفاده­كننده، كاربردي- توسعه اي و رويكرد نظريه­پردازي در اين پژوهش، استقرايي- قياسي مي­باشد. پانل خبرگان اين پژوهش شامل مديران و نخبگان شهرداري تهران است و بر اساس اشباع نظري شامل 16 خبره بوده است. در اين پژوهش، تكنيك تحليل مضمون، بر اساس رويكرد شش مرحله اي مدل براون و كلارك (2006) استفاده گرديده است. يافته ها: در پژوهش حاضر پس از انجام مرحله بازبيني و استانداردسازي مضمون،ها كليه مضمونها در قالب 5 مضمون اصلي و 23 مضمون فرعي جاي گرفتند. نتيجه پژوهش: 5 مضمون اصلي مشمول محيط دروني وبيروني، الزامات نهادي، عوامل تعديل گر و پيامدها مي باشد . مضمون فرعي مشمول حوزهاي ساختاري و سازماندهي، بهره­وري، سرمايه انساني، مديريتي، قوانين و مقررات، انطباق قابليت­ها، ظرفيت­ها و فرهنگ ­سازي براي ايجاد تحول و اصلاح در نظام اداري، جريان­هاي سياسي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي - فناوري، بين­المللي و سازماني – اداري، الزامات قانوني، هنجاري و حرفه اي، فرهنگ مشاركتي نظام ند و جامع، فرهنگ مشاركتي كارآ، بهره ور و ارزش افزا، فرهنگ مشاركتي اثربخش، نتيجه گرا و كيفيت مدار،فرهنگي پاسخگو و شفاف، سالم، عاري از فساد و تبعيض، شايسته سالار و مبتني بر دانش، آينده نگر و هدفمند، قانون مدار، ضابطه مند و اخلاق گرا، توسعهگرا و نوانديش، مدير و راهبر بوده است.