تابع واكنش سياست گذار پولي در اقتصاد ايران: رهيافت رگرسيون انتقال ملايم (STR)

تابع واكنش سياست گذار پولي مي تواند بينشي در مورد عوامل مؤثر بر تصميمات سياست پولي ارائه دهد. برآوردهاي تجربي نشان دهنده وجود تفاوت‌هايي در بين كشورهاست، كه آيا سياست پولي صرفاً به تورم مورد انتظار واكنش نشان مي‌دهد يا تحولات توليد مورد انتظار را نيز در نظر مي‌گيرد. اين مطالعه به بررسي تابع واكنش بانك مركزي ايران با تمركز بر تغيير در نرخ بهره اسمي به عنوان ابزار اصلي سياست پولي پرداخته است. براي اين منظور، تابع واكنش سياست گذار پولي براي دوره سري زماني سالانه 2002 تا 2019 با استفاده از قانون تيلور غيرخطي مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرد. ارزيابي رفتار سياست گذاران پولي در پاسخ به تغييرات متغيرهاي وضعيت؛ تغييرات قيمت نفت، تغييرات نرخ ارز رسمي، شكاف تورم و شكاف توليد با استفاده از مدل خود رگرسيون آستانه اي انتقال ملايم  (STR) نشان داده است كه، اولا: تابع واكنش سياست گذار پولي در ايران غيرخطي مي باشد. ثانياّ؛ مشاهده مي شود كه با ورود متغيرهاي تغييرات نرخ ارز رسمي و تغييرات قيمت نفت به مدل، با افزايش ضريب شكاف توليد نسبت به ضريب تورم، سناريوي هدف گذاري تورم به سمت هدف گذاري توليد تغيير پيدا مي كند. ثالثأ؛ متغير تغييرات قيمت نفت از طريق كانال شكاف نرخ ارز رسمي بر تابع واكنش سياست گذار پولي اثر مي گذارد.