نقش توسعه مالي در ارتباط ميان مصرف انرژي و رشد اقتصادي در ايران

هدف از اين مطالعه بررسي نقش توسعه مالي در ارتباط ميان مصرف انرژي و رشد اقتصادي در ايران با استفاده از رويكرد خودرگرسيوني با وقفه‌هاي توزيعي (ARDL) و داده‌هاي مربوط به دوره زماني 1399 1353 است. براي اين منظور، با به كارگيري روش تحليل مؤلفه هاي اصلي، چندين شاخص توسعه مالي براي ايجاد يك شاخص كلي (تركيبي) ادغام شده‌اند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل هم‌انباشتگي نشان مي‌دهند كه در بلندمدت، تأثير مصرف انرژي بر رشد اقتصادي مثبت و معني‌دار است. همچنين، اثر تعاملي توسعه مالي و مصرف انرژي بر رشد اقتصادي مثبت و به لحاظ آماري معني‌دار است كه دلالت بر اين دارد كه تأثير مصرف انرژي بر رشد اقتصادي مستقل از سطح توسعه مالي نيست؛ به طوري كه با بهبود توسعه مالي ارتباط مثبت ميان رشد اقتصادي و مصرف انرژي قوي‌تر مي‌شود. در اين خصوص، توسعه مالي به عنوان يك كاتاليزور براي پيشرفت تكنولوژيكي مدرن مي تواند كارايي انرژي را به طور مؤثري افزايش دهد. بر اين اساس، هر چه سطح توسعه مالي بالاتر باشد، يك واحد افزايش در مصرف انرژي منجر به افزايش بيشتري در رشد اقتصادي مي‌شود. به عبارت ديگر، توسعه مالي مي تواند اثرات رشدي مصرف انرژي را تشديد نمايد. از طرف ديگر، نتايج تجربي نشان مي‌دهند كه افزايش سهم تجارت خارجي از توليد ناخالص داخلي موجب افزايش رشد اقتصادي مي‌شود، در حاليكه اثر تورم بر رشد اقتصادي منفي است.