عنوان مقاله :
پلياتيلن در صنعت بستهبندي مواد غذايي: 1- اثر ساختار زنجير بر درزگيري گرمايي
پديد آورندگان :
سلماني ، فاطمه پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران - پژوهشكده فرايند پليمرها - گروه مهندسي پلاستيك , آبزن ، محمّد سروش دانشگاه صنعتي اميركبير - دانشكده پليمر و رنگ , احمدي ، شروين پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران - پژوهشكده فرايند پليمرها - گروه مهندسي پلاستيك
كليدواژه :
بستهبندي , پلياتيلن , درزگيري گرمايي , استحكام چسبندگي , ساختار زنجير
چكيده فارسي :
در سالهاي اخير، كاربرد پليمرها در صنعت بستهبندي با توجه به مزاياي فوقالعاده آنها نسبت به مواد مرسوم با افزايش چشمگيري مواجه بوده است. دراين ميان، پلياتيلنها به دليل تنوع ساختاري زياد، قيمت كم، فرايندپذيري آسان و انعطافپذيري در طراحي و معماري زنجيرها و اثر آنها بر كنترل خواص مهندسي پليمر، به يكي از مهمترين گزينهها در ساخت بستهبنديهاي پليمري مواد غذايي تبديل شده اند. هدف از اين مقاله، معرفي فرايند درزگيري گرمايي فيلمهاي پليمري با تأكيد بر پليمر پلياتيلن و همچنين روشها و سازوكارهاي مربوط به اين فرايند است. در بررسي فرايند درزگيري گرمايي، پديده نفوذ زنجيرهاي درهمگير از طريق مرز مشترك و اثر ساختار زنجير بر بهبود استحكام چسبندگي و افزايش قابليت درزگيري گرمايي فيلمهاي پلياتيلني مطالعه شد. شناخت عوامل مؤثر بر پديده نفوذ زنجيرها موجب ميشود تا با كنترل اين عوامل، استحكام مرز مشترك در حين فرايند درزگيري گرمايي افزايش داده شود كه به بهبود چسبندگي دو پليمر به يكديگر منجر ميشود. همچنين، روشهاي مختلف اصلاح ساختار زنجيرهاي پلياتيلن و قراردادن گروههاي جانبي مختلف روي زنجير معرفي شده اند. ايجاد شاخه هاي جانبي در مرحله پليمرشدن، با استفاده از پرتوهاي پرانرژي و در حالت مذاب واكنشي با استفاده از عوامل ايجادكننده راديكال آزاد سه روش اصلي به منظور تغيير در ساختار زنجيرهاي پلياتيلني است. هر يك از اين روشها، مزايا و محدوديتهاي خاص خود را دارند و متناسب با خواص مدنظر براي پليمر از روشهاي گوناگون استفاده ميشود.