تهيه فيلم محافظ ميوه از مواد ليگنوسلولوزي و كاربرد پيش‌عمل‌آوري ازوني كوتاه بر حل‌شدن آن‌ها

ماهيت فسادپذيري ميوه ‌ها و سبزيجات سبب ماندگاري محدود آن‌ها مي‌ شود. عوامل محيطي، شرايط حمل ‌و نقل و نگهداري پس از برداشت مي‌ تواند زمان و كيفيت ذخيره ‌‌سازي را كاهش دهد. بنابراين، طولاني ‌شدن مدت زمان عرضه ميوه ‌ها و سبزيجات با استفاده از عمل ‌آوري‌ هاي پس از برداشت ايمن ‌‌تر، روش‌ هاي حفظ و نگهداري را به سمت پوشش ‌هاي خوراكي هدايت مي‌ كند. پوشش‌ هاي فعال خوراكي شامل انواع مختلفي از مواد عملكردي هستند كه استفاده از آن‌ها مي ‌تواند نوعي روش حفاظت براي بهبود راهبرد‌هاي بهبود كيفيت، ايمني و عمر نگهداري ميوه ‌ها و سبزيجات پس از ذخيره‌ سازي به‌ شمار رود. در اين مقاله نماي كلي، مباني و روش هاي استفاده از مواد ليگنوسلولوزي براي ايجاد فيلم ‌هاي پوششي خوراكي ارائه و چالش ‌ها و تحولات اخير اين نوع كاربرد مواد ليگنوسلولوزي بررسي شده است. مروري بر منابع علمي نشان مي ‌دهد، سلولوز، ليگنين و كيتوسان پلي‌ ساكاريدهاي هستند كه قابليت بالقوه زيادي در توليد پوشش ‌هاي خوراكي دارند. اين نوع پوشش‌ ها عمدتا بي‌ بو، بي‌ مزه، غيرسمي، غيرآلرژيك، محلول در آب، شفاف و مقاوم به روغن و چربي هستند. افزون‌ براين، پوشش ‌هاي مزبور مي‌توانند حامل‌ هاي خوبي براي افزودني‌ هاي فعال، تركيبات ضدميكروب، ضداكسنده‌ ها، عوامل ضدقهوه ‌اي ‌شدن، بافت‌ افزاها و مواد مغذي براي جلوگيري از واكنش‌ هاي ناخواسته و آسيب‌ هاي آنزيمي يا زيست‌ شيميايي باشند كه از پوسيدگي‌ هاي ميكروبي و آسيب ‌هاي آنزيمي يا زيست‌ شيميايي و جلوگيري از فساد فيزيكي بافتي ميوه‌ ها و سبزيجات در طول ذخيره ‌سازي جلوگيري شود.