دربارة كتاب تاريخ ترجمه در ايران (2): گفت‌وگو با عبدالحسين آذرنگ

خزاعي‌فر: در گفت‌وگوي قبلي صحبت بيشتر دربارۀ كليات كتاب جنابعالي بود. يكي از سوالات اين بود كه چرا اين كتاب تا پايان عصر قاجار را دربرمي‌گيرد و به دورۀ بعد نمي‌پردازد. حالا فرصت خوبيست كه به اين سوال پاسخ بدهيد. بفرماييد به چه دليل بحث را در آنجا متوقف كرديد؟ چرا به دوران پهلوي نپرداختيد؟ البته ترجمه در دوران پهلوي اول گرفتار ركود مي‌شود اما دوران پهلوي دوم بخصوص دهه چهل، چنان‌كه مي‌دانيد، دورة شكوفايي و عصر طلايي ترجمه است. از اين گذشته پژوهشگر با سهولت بيشتري به منابع و شواهد تاريخي متعلق به اين دوره دست مي‌يابد، بخصوص كه اين دوره هنوز در حافظة برخي زنده است. قصد داريد اين بحث را در مجلدات ديگري ادامه بدهيد؟ آذرنگ: از زمان انتشار آن كتاب تا حالا، كه دو سه سالي مي‌گذرد، شناسايي منابع و يادداشتبرداري را آهسته، ولي پيوسته، ادامه داده‌ام و تا روزي كه بتوانم ادامه هم خواهم داد. مشكل بررسي ترجمه‌ها در عصر پهلوي اول، دورۀ زماني 1300 تا 1320ش، اين موارد است كه خدمت شما عرضمي‌كنم