تاثير تمرينات اسپرت متريك فوتبال بر خطاي فرود دختران فوتباليست داراي والگوس پوياي زانو

زمينه و هدف: تمرينات اسپرت متريك فوتبال يكي از موفق ترين پروتكل هاي پيشگيري از آسيب هاي اندام تحتاني در دختران فوتباليست محسوب مي شود. لذا در پژوهش حاضر تاثير اين تمرينات بر سيستم امتيازدهي خطاي فرود دختران فوتباليست داراي والگوس پوياي زانو بررسي شد. روش بررسي: آزمودني هاي پژوهش كنترل شده تصادفي حاضر شامل 24 دختر جوان فوتباليست نيمه حرفه اي داراي والگوس پوياي زانو بود كه داراي معيارهاي ورود به تحقيق بوده و بصورت تصادفي در دو گروه تمرين كنترل قرار گرفتند. ارزيابي ها شامل آزمون اسكات جفت پاو ازمون، آزمون سيستم امتياز دهي خطاي فرود بود.گروه تمرين به مدت شش هفته، هفته اي سه جلسه حدود 90 الي 120 دقيقه اي بصورت منظم در پروتكل تمريني شركت نمودند. براي آناليز داده ها از آزمون آنكوا )سطح معني داري 0/05) استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه گروه و تمرين كاهش معنادار (P 0/01) والگوس پوياي زانو )از 25/30±4/74 به 12/45±2/62) و كاهش معنادار (P 0/01) سيستم امتيازدهي خطاي فرود (از 34/±2 66/16 به 20/±2 16/4) را تجربه نمودند. بطوري كه زاويه والگوس51 درصد و خطاي فرود 75 كاهش يافت. نتيجه گيري: اسپرت متريك يك پروتكل عصبي عضلاني موفق در زمينه پيشگيري از آسيب هاي زانو در فوتباليست هاي دختر سالم است. با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي توان بيان نمود كه تمرينات اسپرت متريك در فوتباليست هاي جوان دختر داراي والگوس پوياي زانو نيز موثراست، زيرا باعث تعديل هردو عامل خطرسازكليدي آسيب هاي اندام تحتاني (والگوس پويا زانو و خطاي فرود) مي شود.