تأثيركرونوتايپ در زمان ارجح و غيرارجح بر برخي فاكتورهاي زيست حركتي در پسران جوان 18 تا 25 سال

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه برخي فاكتورهاي زيست حركتي در زمان ارحج و غير ارجح بر اساس كرونوتايپ در پسران جوان 18 تا 25 سال مي‌باشد. روش بررسي: جامعه آماري شامل پسران ورزشكار 18 تا 25 سال شهرستان تهران بود. با استفاده از نرم‌افزار جي پاور تعداد نمونه 40 نفر محاسبه گرديد. براي تشخيص صبح دوست يا عصر دوست بودن آزمودني‌ها از پرسشنامه‌ي صبحگاهي- شامگاهي استفاده شد. از آزمون آنواي تركيبي براي بررسي اثر كرونوتايپ بر تعادل، انعطاف‌پذيري و دامنه‌ي حركتي در دو زمان ارجح و غيرارجح استفاده شد. يافته‌ها: نتايج سنجش مكرر تركيبي نشان داد كه اثر اصلي آزمون و اثر تعامل گروه با آزمون در هيچ‌كدام از متغييرها معنادار نشد اما اثر اصلي گروه در متغيير چرخشي خارجي تفاوت معني‌داري داشت. در پيش‌آزمون بين گروه‌ها اختلاف معني‌داري وجود نداشته اما در پس آزمون عصردوست به شكل معني‌داري نمرات بالاتري در متغير عملكرد نسبت به صبح دوست داشته است و دامنه حركتي چرخش خارجي در گروه عصر دوست در صبح و عصر تفاوت معني‌داري داشته است. ممكن است كرونوتايپ بر عملكرد آزمودني‌ها در مؤلفه‌هاي مورد نظر اثرگذار باشد اما نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تفاوت معناداري بين عملكرد آزمودني‌ها در زمان ارجح و غيرارجح مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: هر چند كه ممكن است كرونوتايپ بر عملكرد آزمودني‌ها در مؤلفه‌هاي اندازه‌گيري شده در اين پژوهش اثرگذار باشد اما نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تفاوت معناداري بين عملكرد آزمودني‌ها در زمان ارجح و غيرارجح وجود ندارد.