جايگاه توجه به مهدويت در محتواي كتاب‌هاي درسي نظام آموزش‌وپرورش عمومي ايران

مهدويت از ديرباز مورد توجه دين مبين اسلام بوده و تبيين و ترويج صحيح آن ‌يكي از اصلي‌ترين اهداف كتاب‌‌هاي درسي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي و تحليل ميزان توجه به مباحث مهدويت در كتاب‌هاي درسي دوره ابتدايي و متوسطه بود كه به روش توصيفي از نوع تحليل محتوا انجام شد. جامعه و نمونه آماري پژوهش، شامل كليه كتاب‌هاي هديه‌هاي آسمان در دوره ابتدايي؛ كتاب‌هاي پيام‌هاي آسمان دوره متوسطه اول و همچنين؛ كتاب دين و زندگي دوره متوسطه دوم بود كه در سال 1399 توسط دفتر برنامه‌ريزي و تأليف كتاب‌هاي درسي تأليف و چاپ‌شده است. ابزار اندازه‌گيري در اين پژوهش، شامل چك‌ليست تحليل محتوا بود كه توسط محقق تدوين‌شده و روايي چك‌ليست‌ها توسط دو نفر از صاحب‌نظران موضوع مورد تأييد واقع شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آمار توصيفي استفاده شد. نتايج حاصل از تجزيه‌و تحليل داده‌ها بيانگر اين بود كه محتواي مربوط به موضوع مهدويت در كتاب‌هاي درسي نظام آموزش‌و پرورش ايران  را مي‌توان در قالب 4 بعد اصلي؛ 12 مؤلفه  و 57 شاخص طبقه بندي كرد. همچنين؛ نتايج نشان داد كه بعد معرفي منجي موعود و ياران ايشان و بعد ويژگي‌هاي حكومت حضرت مهدي(عج) بيشترين توجه و بعد فلسفه وجود منجي كمترين ميزان توجه را در محتواي كتاب‌هاي درسي دارد. ازاين‌رو؛ نظر به اينكه بعد اعتقاد به وجود منجي در سلامت رواني و اجتماعي دانش آموزان نقش مؤثري دارد و در تدوين محتواي كتاب‌هاي درسي، اين بعد كم رنگ‌تر  ديده شده، پيشنهاد مي‌شود كه در فرايند تهيه و تدوين كتاب‌هاي درسي بيش‌ازپيش موردتوجه قرار گيرد.