بررسي تأثير استفاده از چندرسانه‌اي‌هاي آموزشي در قصه‌گويي بر افزايش خلاقيت دانش‌آموزان پسر پايه چهارم ابتدايي شهرستان سوسنگرد

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير استفاده از چند رسانه‌اي‌هاي آموزشي در قصه گويي بر افزايش خلاقيت دانش‌آموزان پسر پايه چهارم ابتدايي مركز شهرستان سوسنگرد در سال 1398 بود. در اين پژوهش استفاده از داستان‌هايي كه بوسيله چندرسانه‌اي‌هاي آموزشي توليد و با كمك ابزارهاي ديجيتال و الكترونيكي به ﻧـﻮﻋﯽ داﺳﺘﺎن‌ﮔﻮيﯽ و قصه‌گويي به صورت ديجيتال براي دانش‌آموزان اجرا گرديد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري مورد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اين پژوهش، ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶ‌آﻣﻮزان پسر پايه چهارم ابتدايي مركز شهرستان سوسنگرد به تعداد 109 نفر در سال تحصيلي 98 – 97 بود. حجم نمونه طبق فرمول كوكران 85 نفر تعيين شد كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس 50 نفر از دانش‌آموزان به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه (25 نفر گروه آزمايش و 25 نفر گروه كنترل) گمارده شدند. روش پژوهش نيمه آزمايشي استفاده از طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون مي‌باشد. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد تست سنجش خلاقيت تورنس (1979) بود. گروه آزمايش 8 جلسه به مدت 30 دقيقه تحت آزمايش قصه‌گويي با ابزار چندرسانه‌اي آموزشي قرار گرفتند. داده‌هاي گردآوري شده با ﻧﺮم اﻓﺰار آﻣﺎري SPSS نسخه 24 تحليل شدند. از روش‌هاي آماري آزﻣﻮن t ﻣﺴﺘﻘﻞ و  U ﻣﻦ - ويﺘﻨﯽ اﺳﺘﻔﺎده شد. در ابزار فوق ﺿـﺮيﺐ اﻃﻤﯿﻨﺎن 95% ﺑﻮد. نتايج نشان داد استفاده از چند رسانه‌اي‌هاي آموزشي در قصه‌گويي بر افزايش خلاقيت دانش‌آموزان پسر پايه چهارم ابتدايي مركز شهرستان سوسنگرد تاثير دارد به عبارتي ديگر، استفاده از چندرسانه‌اي‌هاي آموزشي در قصه‌گويي بر مولفه سيالي، ابتكار، انعطاف و بسط دانش‌آموزان تاثير دارد.