نقش ميانجي ادراك شايستگي در ارتباط بين ادراك حمايت والدين و پايگاه اجتماعي-اقتصادي با انگيزه تحصيلي دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش واسطه ‌اي ادراك شايستگي در ارتباط بين، ادراك حمايت والدين و پايگاه اقتصادي-اجتماعي با انگيزه تحصيلي دانش ‌آموزان نوجوان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي  بود كه به روش مدل‌ يابي معادلات ساختاري انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش ‌آموزان دوره دوم متوسطه شهر يزد بود كه در سال تحصيلي 1400-1399 مشغول به تحصيل بودند. از اين ميان، 421 نفر از آنها به روش نمونه‌ گيري خوشه ‌اي چند مرحله‌اي جهت انجام پژوهش انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه‌ گيري شامل پرسشنامه‌ هاي انگيزش تحصيلي هارتر (1981)، ادراك حمايت خانواده پروسيدانو و هلر (1983)، شايستگي ادراك شده هارتر (1989) و پايگاه اجتماعي-اقتصادي سيلوان (2007) بود. مدل نهايي برازندگي مناسبي نشان داد. نتايج حاكي از آن بود كه ادراك حمايت والدين به ‌صورت غيرمستقيم و از طريق ادراك شايستگي بر انگيزه تحصيلي دانش آموزان اثر معناداري دارد. بر طبق يافته‌ هاي پژوهش، افزايش ادراك حمايت والدين در دانش‌آموزان، مي‌ تواند انگيزه تحصيلي آنها را به ‌صورت غير‌مستقيم از طريق ادراك شايستگي كاهش دهد.