نقش واسطه‌اي هوش هيجاني در رابطه بين ساختار توانمندساز مدارس و عملكرد معلمان ابتدايي شهرستان ممسني

هدف از اين مقاله، بررسي نقش واسطه‌اي هوش هيجاني در رابطه بين ساختار توانمندساز مدارس و عملكرد معلمان ابتدايي شهرستان ممسني بود. پژوهش حاضر، به لحاظ هدف، كاربردي و از حيث روش انجام آن، در زمره ‌پژوهش‌هاي پيمايشي بود. همچنين ازلحاظ زماني، مقطعي و يك تحقيق توصيفي بوده، كه از روش همبستگي استفاده شد. جامعه آماري موردنظر در اين مطالعه معلمان ابتدايي شهرستان ممسني (650 نفر) و با توجه به جدول مورگان، 242 نفر به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گيري، تصادفي طبقه‌اي بود. گردآوري اطلاعات آماري از سه پرسشنامه استاندارد عملكرد شغلي معلمان (هرسي و گلداسميت،1981)، هوش هيجاني (گلمن، 2001) و ساختار توانمندساز مدارس (هوي و سويتلند، 2001) استفاده شد. روايي محتوايي هر سه پرسشنامه توسط صاحب‌نظران تائيد گرديد است و پايايي آن پس از اجراي آزمايشي بين 30 نفر از جامعه آماري به‌وسيله محاسبه آلفاي كرونباخ براي سه پرسشنامه به ترتيب 0.927، 0.791 و 0.750 تعيين گرديد. از آزمون ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t مستقل و تحليل مسير براي آزمون فرضيات پژوهش استفاده شد. نتايج آزمون همبستگي پيرسون در اين مطالعه نشان داد كه بين ساختار توانمندساز مدارس، هوش هيجاني و عملكرد معلمان رابطه مثبت و معناداري وجود داشته است (0.01 P). عملكرد شغلي معلمان زن و مرد در مدارس ابتدايي شهرستان ممسني تفاوت معناداري دارند  (0.05 P). همچنين، نتايج آزمون تحليل مسير نشان داد كه هوش هيجاني در رابطه بين ساختار توانمندساز مدارس و عملكرد معلمان ابتدايي شهرستان ممسني، نقش واسطه‌اي دارد (0.01 P). هرچقدر آموزش‌وپرورش در توسعه توانمندسازي مدارس در حوزه‌هاي مختلف نرم‌افزاري و سخت‌افزاري بيشتر باشد، معلمان قدرت بيشتري در كنترل و درك احساسات خود و ديگران (هوش هيجاني) خواهند داشت و درنتيجه با رضايت خاطر و آرامش بالاتري اقدام به انجام وظايف خواهند نمود و درنتيجه عملكرد شغلي آن‌ها بهبود مي‌يابد.