پيش بيني خودكارآمدي معلمان بر اساس كاركرد انعطاف پذيري شناختي و مفاهيم ياددهي-يادگيري در معلمان كلاس‌ درس مبتني بر آموزش فراگير

در كلاس هاي درس مبتني بر آموزش فراگير، انعطاف پذيري شناختي و مفاهيم ياددهي يادگيري نقش مهمي بر خودكارآمدي معلمان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش انعطاف پذيري شناختي و مفاهيم ياددهي -يادگيري در خودكارآمدي معلمان در كلاس درس مبتني بر آموزش فراگير بود. روش پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي بود. نمونه گيري به شيوه تصادفي ساده از بين ليست اسامي معلمان شركت كننده در آموزش فراگير  صورت گرفت.  از اين رو تعداد 467 معلم ابتدايي منطقه 9 شهر مشهد انتخاب شدند.  به منظور جمع آوري داده ها، از پرسشنامه هاي خودكارآمدي معلمان در آموزش فراگير (TEIP) شارما و همكاران(2012)، پرسشنامه انعطاف پذيري شناختي((CFI دنيس و وندروال(2010) و پرسشنامه مفاهيم ياددهي- يادگيري (TLCQ)چان الويت(2004)  استفاده شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد بين انعطاف پذيري شناختي و ادراك خودكارآمدي مرتبط با آموزش فراگير و همچنين بين مفاهيم ياددهي يادگيري سازنده گرا و ادراك خودكارآمدي مرتبط با آموزش فراگير همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد ( 01 / 0 P). همچنين نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد متغيرهاي انعطاف‌پذيري شناختي و مفاهيم ياددهي يادگيري سازنده گرايانه، 36 درصد از مجموع واريانس خودكارآمدي معلمان را پيش بيني مي‌كنند. به طور كلي معلمان داراي انعطاف پذيري شناختي و مفاهيم ياددهي يادگيري رشد يافته تر در كلاس هاي درس مبتني بر آموزش فراگير، خودكارآمدي بالاتري را تجربه مي كنند. يافته هاي حاصل از اين پژوهش بر رشد انعطاف پذيري شناختي و مفاهيم ياددهي يادگيري جهت ارتقاء خودكارآمدي معلمان در كلاس درس مبتني بر آموزش فراگير تاكيد دارد.