نقش واسطه اي جو اخلاقي مدرسه در رابطه بين صفات منشي و رفتارهاي آسيب زاي تحصيلي و رفتارهاي مدني تحصيلي

پژوهش حاضر، با هدف بررسي رابطه ي صفات منشي با رفتارهاي آسيب زاي تحصيلي و رفتارهاي مدني تحصيلي با واسطه گري ادراك جو اخلاقي مدرسه انجام شد. به اين منظور 671 دانش آموز دوره متوسطه اول و دوم شهر شيراز (293 پسر و 378 دختر) با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. در اين پژوهش براي جمع آوري اطلاعات از مقياس هاي جو اخلاقي مدرسه شولت و همكاران (2002)، صفات منشي خرمائي و قائمي (1396)، رفتارهاي مدني تحصيلي گل پرور (1389) و رفتارهاي آسيب زاي تحصيلي كشكولي (1395) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از روش مدل يابي معادلات ساختاري در نرم افزارAMOS21  استفاده شد.  نتايج تحليل داده ها نشان داد كه مدل با داده هاي پژوهش برازش مناسبي دارد. اين نتايج رابطه معني  دار صفات منشي با رفتارهاي آسيب زاي تحصيلي و رفتارهاي مدني تحصيلي  و جو اخلاقي مدرسه با رفتارهاي آسيب زاي تحصيلي و رفتارهاي مدني تحصيلي را مورد تاييد قرار داد. همچنين، نقش واسطه گري جو اخلاقي مدرسه در رابطه بين صفات منشي و رفتارهاي آسيب زاي تحصيلي و همچنين رفتارهاي مدني تحصيلي نيز مورد تاييد قرار گرفت. در مجموع، نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه صفات منشي با اثرگذاري بر درك جو اخلاقي مدرسه مي تواند منجر به كاهش رفتارهاي آسيب زاي تحصيلي  و افزايش رفتارهاي مدني تحصيلي شود.