تعيين شرايط و عوامل موثر بر رخداد ذوب بخشي در زنوليت‌هاي ميگماتيتي چاه بازرگان (شمال‌شرق نيريز) با استفاده از نمودارهاي فازي ترموديناميكي

قطعات فرو افتاده گارنت – بيوتيت - كيانيت شيست ها از مجموعه دگرگوني هاي ناحيه اي قوري نيريز با سن 187 ميليون سال پيش(بخش جنوبي زون سنندج - سيرجان) به داخل توده نفوذي لوكوديوريت هاي چاه بازرگان با سن 173 ميليون سال پيش، باعث شد تا اين قطعات(زنوليت) درجات دگرگوني مجاورتي شديدي را تحمل و به زنوليت هاي ميگماتيتي تبديل شوند. بخش هايي از مذاب هاي توليد شده، تجمع يافتند و در نتيجه منجر به ايجاد غلاف ها و عدسي هاي لوكوگرانيتي درون اين نفوذي ها شدند. براساس بررسي هاي سنگ نگاري گردهمايي هاي متعادل اسپينل + گارنت + فلدسپار پرتيتي + كرديريت + سيليمانيت و اسپينل + گارنت + فلدسپار پرتيتي + كرديريت در شرايط اوج دگرگوني شكل گرفته اند. نمودارهاي فازي محاسبه شده براي نمونه زنوليتي، نشان مي دهد كه در حضور مقادير آب كافي، ذوب بخشي در دماي 700 تا 750 درجه سانتيگراد و فشار كمتر از 5 كيلوبار صورت مي گيرد. اگرچه، تركيب شيميايي كاني هاي گارنت و بيوتيت و ايزوپلت هاي محاسبه شده براي آنها، نشان مي دهد كه ذوب بخشي مي توانسته در دماهاي كمتر نيز آغاز شود. نمودارهاي فازي T-XCO2، T-XO2 و T-XMg آشكار ساختند كه افزايش كربن دي اكسيد سيال، اكسيژن و نسبت آهن به منيزيم در تركيب سنگ مادر مي توانسته اند سبب رخداد ذوب بخشي در دماهاي پائين تر گردند.