بررسي تطبيقي ويژگي تكرار در گفتمان سالمندان آلزايمري و عادي

در پژوهش حاضر به بررسي تطبيقي ويژگي تكرار در گفتمان سالمندان مبتلابه زوال عقل نوع آلزايمر و عادي كُرد زبان پرداخته شده است. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل 20 نفر (10 نفر بيمار آلزايمري و 10 نفر سالمند سالم) است كه به لحاظ معيارهاي شمول همتا شده­اند. مصاحبه‌ها با آزمودني‌ها ثبت و آوانويسي شده و داده­ها بر اساس مدل گفتماني دايجكسترا و همكاران (2004) كدگذاري شدند و با استفاده از نرم‌افزار آماري تي مستقل نتايج آماري مشخص گرديد. يافته‌ها تفاوت معناداري (0.001=P) بين دو گروه افراد بيمار و افراد سالم در خصوص تكرار واژه نشان داده است، اما از منظر تكرار عبارت تفاوت بين دو گروه معنادار نبود (0.006=P). همچنين، در خصوص متغير جنسيت در قياس بين خانم‌ها و آقايان افراد بيمار و عادي در ميزان تكرار واژه تفاوت معناداري يافت نشد. در پايان، نتايج نشان داد كه در گفتمان افراد آلزايمري كٌرد زبان، تكرار واژه به‌عنوان يكي از ويژگي‌هاي اختلال گفتمان از فراواني قابل‌توجهي برخوردار است.