بررسي تطبيقي راهبردهاي فراگفتمان در سرمقاله‌هاي روزنامه گاردين، تايمز و تهران تايمز

توانايي ارائه يك ايده و اثبات آن از مهارت‌هاي ضروري براي تسلط بر مواضع ارتباطي است. اين امر با بهره‌گيري از ابزارهاي زباني محقق مي‌گردد. فراگفتمان از راهبردهاي زباني است كه نويسندگان براي برقراري تعامل مؤثرتر با خواننده و درك بهتر وي استفاده مي‌كنند. هدف از اين تحقيق مقايسه فراواني نشانه‌هاي فراگفتمان تبادلي و تعاملي، با محور موضوعي كويد 19، طبق الگوي فراگفتمان هايلند (2005)، است. اطلاعات از 30 سرمقاله روزنامه گاردين، 30 سرمقاله تايمز و 30 سرمقاله تهران تايمز گردآوري شدند. اين تحقيق كمّي برحسب معيار درصد فراواني داده‌هاي فراگفتمان در هر يك صفحه سرمقاله بيست سطري است. نتايج تحقيق نشان داده است كه داده‌هاي طبقه فراگفتمان تبادلي درسر مقاله‌‌هاي تهران تايمز بيشترين است. در طبقه فراگفتمان‌هاي تعاملي بيشترين داده‌ها در سرمقاله‌هاي گاردين مشاهده گرديد. در مجموع، فراگفتمان‌هاي به‌كاررفته نشانگر نگرش‌ها و شيوه‌هاي بلاغتي نويسندگان در بكارگيري راهبردهاي فراگفتماني مورد نظر خود در راستاي اهداف و مواضعشان است.