اندازه‌گيري و مقايسه مقادير نيترات، نيتريت و عناصر سنگين در برنج برداشت اول و برداشت مجدد

فلزات سمي محيط ‌زيست را آلوده كرده و از طريق زنجيره‌هاي غذايي اثرات نامطلوبي بر سلامتي انسان باقي مي گذارند. امروزه مواد غذايي داراي مقادير بيشتري نيترات و نيتريت هستند. در اين تحقيق از سه مزرعه انتخابي در دو زمان كشت اول و دوم 18 نمونه برنج تهيه شده و ميزان نيتريت، نيترات و فلزات سنگين سرب، كادميوم، آرسنيك و جيوه مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد غلظت سرب در تمامي تيمارهاي كشت اول بيش از حد مجاز بوده است و در كشت دوم تيمار مزرعه شماره يك و دو بيش از حد مجاز مي باشند. ميزان سرب دركشت اول در زمين شماره يك، ppb400 بوده و اگرچه در كشت دوم به ميزان ppb300 رسيده، ولي همچنان بالاتر از حد مجاز مي باشد. غلظت اين عنصر در كشت اول زمين شماره دو از ppb470 به ppb421 در كشت دوم رسيد و در زمين شماره سه، از ppb162 به ppb57 در كشت دوم رسيد. غلظت كادميم در تمامي تيمارها در حد مجاز مي باشد و در كشت دوم، در مزارع شماره يك و سه كاهش و در مزرعه شماره دو افزايش معني دار يافته است. ميزان كادميم در زمين شماره يك، از ppb30 به ppb17، در زمين شماره دو، از ppb15 به ppb20 و در زمين شماره 3، از ppb45 به ppb37 رسيده است. مقدار آرسنيك در كشت اول مزرعه شماره يك ppb 158 و بيشتر از حد مجاز مي باشد و در كشت دوم زمين شماره يك، به ppb115 كاهش يافته است. در زمين شماره دو، مقدار آرسنيك كمتر از حد مجاز بوده و ppb88 گزارش شده است و در كشت دوم اين مقدار به ppb58 رسيده است و در زمين شماره سه، مقدار آرسنيك، از ppb82 به ppb72 كاهش يافته است. در خصوص جيوه در مزرعه شماره يك در كشت اول مقدار جيوه ppb21 بوده، كه در كشت دوم به ppb40 افزايش يافته است. در مزرعه شماره دو، مقدار جيوه از ppb33 به ppb36 در كشت دوم افزايش يافته و در مزرعه شماره سه كاهش معني‌داري داشته است، به صورتي‌كه ميزان جيوه از ppb25 به ppb12 كاهش يافت. غلظت نيتريت و نيترات نيز در تمامي تيمارها ناچيز بوده است. با توجه به نتايج به دست آمده تمامي برنج هاي كشت شده در كشت اول و كشت دوم داراي مقداري آرسنيك، كادميوم و سرب هستند. ميزان اندازه گيري شده در برخي نمونه ها بيشتر از حد تعيين شده در استاندارد ملي ايران است و مصرف آنها مي تواند براي مصرف كنندگان خطرناك باشد.