اكوتوريسم به عنوان مكانيسمي جهت نيل به اقتصاد سبز در ايران

اكوتوريسم يا بوم گردشگري به دنبال به حداقل رساندن تأثير ايجاد شده توسط توريسم بر محيط زيست مي باشد. اقتصاد سبز به عنوان يك سيستم اقتصادي مبتني بر رفاه انسان و برابري اجتماعي است كه به‌دنبال كاهش قابل ملاحظه مخاطرات محيط زيستي است. مطالعه حاضر به بررسي يكي از پتانسيل هاي تخصصي توريسم در كشور- اكوتوريسم- جهت بكارگيري اصول اين مدل توسعه اي مي‌پردازد. اكوتوريسم با مديريت طبيعي به يك منطقه توريستي مي تواند بدون اقدامات مخرب و استثماري در طبيعت، شغل ايجاد كرده كه در آينده نيز براي منطقه سودمند است. همچنين، اكوتوريسم به عنوان يك پتانسيل بالقوه ضمن ارتقاء سطح آگاهي از محيط زيست و تامين منافع و توانمندسازي مالي مردم محلي مي تواند جامعه را در حركت گسترده به سمت اقتصادسبز ياري نمايد. لذا، مطالعه حاضر، علاوه بر بررسي پيشينه ملي و بين‌المللي موجود، با استفاده از تجزيه و تحليل SWOT به شناسايي فرصت‌هاي و تهديدهاي عوامل خارجي و نقاط قوت و ضعف عوامل داخلي جهت توسعه اكوتوريسم به عنوان نيروي محركه اقتصاد سبز در كشور مي پردازد. نتايج حاكي از نياز به بهره گيري از فرصت‌هايي مانند جلب همكاري هاي منطقه اي، بين المللي و سرمايه گذاري خارجي با بهره‌گيري اصولي از تنوع زيستي و موقعيت جغرافيايي موجود در كشور در كنار مشاركت جامعه محلي در تصميم گيري، اشتغال زايي و كسب درآمد مي باشد. بنابراين، علاوه بر نقشي كه رونق بوم گردشگري در توسعه اقتصادسبز بازي مي كند، سهم قابل توجهي نيز در توليد ناخالص داخلي و درآمد ارزي كشور ايفا خواهد نمود.