بررسي وجوه اعجاز قرآن كريم از منظر علامه طباطبايي و مستشرقان

با مقايسه نظرات انديشمندان در حوزه قرآن پژوهي مي توان به رشد وگسترش مطالعات قرآني و شناخت عظمت وحي دست يافت و افكار انحرافي را از ساحت مقدس قرآن بر طرف گردد. اعجاز قرآن از نظر علامه مطلق بوده و به وجوه خاصي محدود نمي شود. برخي از وجوهي كه علامه به آن پرداخته شامل اعجاز به امي بودن پيامبر (ص) ، عدم اختلاف در قرآن ، اخبار غيبي ، اعجاز تشريعي ، اعجاز بياني و اعجاز علمي مي باشد. معجزه از نظر علامه دخالت نيروي خارج از جهان طبيعت و به معناي پذيرش محال عقلي نيست و قرآن معجزه را مطابق قانون عليت كه مورد پذيرش عقل مي باشد مي داند . از نظر علامه وحي كلام الهي و منشا الهي داشته و از اختلاف ، تناقض و تحريف به دور است وحي توسط پيامبر(ص) امي كه داراي مقام عصمت بوده به مردم رسانده شده است. ديدگاه مستشرقان پيرامون وحي را مي توان در سه گروه مورد بررسي قرار داد. گروه اول به دور از تعصب و منصفانه به قرآن پژوهي پرداخته و به حقانيت و اعجاز قرآن اعتراف مي كنند و عده اي از آنها به دين اسلام مشرف شده اند. گروه دوم به وحياني بودن قرآن پي برده اند ولي از اعتراف به اعجاز قرآن امتناع مي كنند و منشا قرآن را بشري مي دانند . گروه سوم منكر وحياني بودن قرآن و نبوت پيامبر(ص) مي باشند و قرآن پژوهي اين گروه از روي تعصب و معاندانه مي باشد.