اسلام و اعلاميه جهاني حقوق بشر غربي: ارتداد، آزادي فكر و عقيده

اعلاميه جهاني حقوق بشر محور تعيين مهمترين اصول حقوق و آزادي هاي بشر از جمله آزادي، برابري و مساوات و ... قرار گرفت، اما علي رغم جهاني بودن آن، چالش‌هاي بسياري را در ميان ملل جهان و از جمله كشورهاي مسلمان برانگيخته است اين اعلاميه مبناي اصلي حقوق بشر در اسلام يعني يگانگي و وحدانيت خداوند را كه ناديده گرفته است و تنها به عقول بشري اكتفا نموده و نيز محور بودن انسان در تدوين اين اعلاميه، از چالش‌هاي اصلي است كه دنياي جديد غرب براي جهان اسلام به وجود آورده است. پژوهش حاضر با بياني انتقادي و مقايسه اي، به روش توصيفي تحليلي با رويكرد كتابخانه اي نگاشته شده است. نتايج استدلال هاي تحليلي نشان مي هد حقوق بشر از منظر اسلام جزئي از مكتب اسلام، قوانين الهي و ايمان قلبي است كه به حقوق بشر اعتبار مي بخشد و آن را الزام‌آور مي‌كند اما محور اعلاميه جهاني حقوق بشر بر عقل انسان و نفي هر گونه سلطه قومي يا مذهبي يا فرهنگي بر انسان استوار است. لذا در تفكر ديني، حقوق بشر، ژرف انديشانه و ضمانت اجراي بيشتري دارد. ميان منشور بين المللي حقوق بشر و اعلاميه حقوق بشر از منظر اسلام وجوه تشابه و تعارض زيادي وجود دارد اما به دليل تفاوت در مباني فلسفي و عقيدتي بسياري از اصول اساسي اين دو منشور، اين مفاهيم نمي‌تواند به صورت مطلق و به همان شكلي كه در اعلاميه جهاني حقوق بشر بيان شده است، مورد قبول اسلام باشد.