نقد و بازتعريف مفهوم و ابزارهاي سنجش كارآفريني استراتژيك

با وجود اينكه پژوهشگران در مورد ماهيت و اهميت كارآفريني استراتژيك اتفاق‌نظر دارند، تعاريف متعدد اين مفهوم، ابهام‌آفرين شده است. همچنين بيشتر معيارهاي موجود ويژگي منحصربه فرد كارآفريني استراتژيك را در نظر نگرفته‌اند. هدف اين مقاله، نقد و بازتعريف كارآفريني استراتژيك و ابزارهاي سنجش آن است. در اين پژوهش، با بررسي سيستماتيك پژوهش‌هاي پيشين، نقاط اشتراك تعاريف كارآفريني استراتژيك شناسايي شده است. هسته اصلي كارآفريني استراتژيك، تعادل است و براي دستيابي به كارآفريني استراتژيك موفق بايد بر ايجاد تعادل ميان كارآفريني و مديريت استراتژيك، شناسايي و به‌كارگيري فرصت‌ها و نوآوري‌هاي بنيادين و تدريجي تاكيد كرد. در اين مسير، بخش عمده‌اي از مقالاتي كه در نشريه كارآفريني استراتژيك به چاپ رسيده است، به ايجاد تعادل ميان استراتژي و كارآفريني پرداخته است. اين مقاله سه پرسشنامه‌اي را كه براي سنجش كارآفريني استراتژيك تدوين شده‌اند مورد بررسي قرار داده است كه نتايج بيانگر ناكامي اين ابزارها در سنجش مفهوم منحصر به فرد كارآفريني استراتژيك است. پرسشنامه‌هاي موجود به سنجش جداگانه مفاهيم كارآفريني سازماني و مديريت استراتژيك پرداخته‌اند و اينكه از تلفيق اين دو مفهوم، مفهوم جديدي تحت عنوان كارآفريني استراتژيك با ابعاد و وِيژگي‌هاي متفاوت شكل گرفته است ديده نمي‌شود. يافته ديگر اين است كه به علت تعداد اندك مطالعات كمي در زمينه كارآفريني استراتژيك، روايي و پايايي اين پرسشنامه‌ها در مطالعات ديگر كمتر مورد سنجش قرار گرفته است. از اين‌رو، پيشنهاد مي‌شود پژوهش‌هاي بيشتري هم براي آزمودن پرسشنامه‌هاي موجود و هم براي توسعه ابزارهاي سنجش كارآفريني استراتژيك صورت گيرد.