علل و مفهوم منازعه در گفتمان سازمان مجاهدين خلق ايران

هدف: اين مقاله بررسي علل و مفهوم منازعه سياسي در گفتمان سازمان مجاهدين خلق ايران اختصاص دارد. پرسش‌هاي اصلي پژوهش عبارتند از اين‌كه اولاً علل و منشاء منازعه سياسي در گفتمان سازمان مجاهدين خلق چيست و ثانياً در گفتمان سازمان چه ادراك و فهمي از مفهوم منازعه وجود دارد؟روش‌شناسي پژوهش: براي پاسخ پرسش‌هاي پژوهش با مفروض گرفتن نظريه استعاره مفهومي، به مطالعه متون و اسناد سازمان مجاهدين خلق ايران با استفاده از روش تحليل انتقادي استعاره پرداخته شده است. پژوهش از نوع كيفي است و فرضيه‌اي را آزمون نمي‌كند.يافته‌هاي پژوهش: در گفتمان سازمان مجاهدين خلق ايران براي فهم منازعه از حوزه‌هاي مفهومي وسيله، جنگ، كمال، زندگي، حق، عبادت، وظيفه، رستگاري، تطبيق و بقاي اصلح استفاده شده است كه تحت تأثير سه آبشخور فكري نظريه تكامل، ماركسيسم و اسلام التقاطي شكل گرفته‌اند‌ و برمبناي آن سازمان كنش‌هاي خشونت‌آميز و تروريستي خود پس از انقلاب را براي هواداران و اعضاي خود توجيه مي‌كرد.نتيجه‌گيري: نويسندگان نتيجه گرفته‌اند كه سازمان، علل و ريشه منازعه سياسي را در ادامه دركي كه از مكانيسم تكامل دارد مي‌فهمد و آن را نشأت گرفته از تضادهاي دروني جامعه مي‌داند. تضادهايي كه حول مسير تكامل شكل مي‌گيرند و جامعه را به دو اردوگاه طبقات تكاملي و ضدتكاملي تقسيم مي‌كنند.