رابطه ثبات‌قدم، سرسختي روان‌شناختي و تاب‌آوري با درگيري تحصيلي دانشجويان: ارائه مدل تحليل مسير

هدف از انجام اين پژوهش تعيين نقش ثبات قدم، سرسختي روان‌شناختي و تاب‌آوري بر درگيري تحصيلي دانشجويان بود. از جامعه آماري، 242 نفر دانشجو به ‌عنوان نمونه با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوري اطلاعات كه يا استفاده از رسانه‌هاي اجتماعي و به‌صورت آنلاين انجام شد، از پرسش‌نامه 5 عاملي ثبات‌قدم (Dakourth،2007)، مقياس اصلاح‌شده سرسختي نسخه نروژي (Hystad et al., 2010)، پرسش‌نامه تاب‌آوري (Johnsen, 2013) و درگيري تحصيلي (Rio, 2013) استفاده شد. داده‌هاي به دست آمده از نمونه با استفاده از نرم افزارهاي آماري SPSS و Amos و به روش تحليل مسير مورد تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه درگيري تحصيلي دانشجويان به‌صورت مستقيم توسط ثبات قدم، سرسختي روانشناختي و تاب‌آوري پيش‌بيني مي‌شود. مطابق با يافته‌ها درگيري تحصيلي به‌صورت غيرمستقيم و از مسير تاب‌آوري، توسط ثبات قدم پيش‌بيني مي-شود. همچنين سرسختي روانشناختي از طريق نقش واسطه‌ايي ثبات‌قدم بر درگيري تحصيلي داراي اثر غيرمستقيم و معنادار بود. نتايج پژوهش در مسير سرسختي به درگيري تحصيلي توسط تاب‌آوري به‌صورت غيرمستقيم تأييد نشد. نتايج بيانگر آن است كه 16% از درگيري تحصيلي دانشجويان از طريق ثبات‌قدم، سرسختي روان‌شناختي و تاب‌آوري تبيين مي‌شود. همچنين 28% از درگيري تحصيلي را متغيرهاي ثبات‌قدم و سرسختي توسط تاب‌آوري تبيين مي‌كنند.