مقايسه اثربخشي برنامه گروهي گربه سازگار كندال و مديريت والديني بر اضطراب اجتماعي، تاب‌آوري و پرخاشگري بدني دانش‌آموزان دبستاني

اين پژوهش باهدف مقايسه اثربخشي برنامه درمان گروهي گربه سازگار كندال و آموزش مديريت والدين بر ميزان اضطراب اجتماعي، پرخاشگري بدني و تاب‌آوري دانش‌آموزان داراي اختلال اضطرابي انجام‌شد. روش پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه كنترل با دوره پيگيري 45 روزه بود. جامعه آماري شامل دانش‌آموزان ابتدايي داراي اختلال اضطرابي شهر مباركه در سال تحصيلي ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود. در اين پژوهش تعداد ۴۵ دانش‌آموز دبستاني داراي اختلال اضطرابي، با روش نمونه‌گيري هدف‌مند انتخاب و به‌صورت تصادفي در گروه‌هاي ۱۵ نفره آزمايشي و گواه قرار گرفتند. دانش‌آموزان گروه آزمايشي اول در ده جلسه 60 دقيقه‌اي برنامه گربه سازگار (CCP) و مادران گروه آزمايشي دوم در ده جلسه 75 دقيقه‌اي آموزش مديريت والدين (PMT) شركت كردند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي اضطراب سنج اسپنس (1997، SCAS ) ، تاب‌آوري مرل (2011، SEARS ) و پرخاشگري نيلسون (2000، ChIA) استفاده شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر و آزمون بونفروني استفاده شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد هر دو برنامه گربه سازگار و آموزش مديريت والدين نسبت به گروه گواه به طور معناداري باعث كاهش اضطراب اجتماعي و پرخاشگري بدني و افزايش تاب‌آوري مي‌شوند (P 0/01). تأثير هر دو مداخله تا مرحله پيگيري 45 روزه داراي ماندگاري اثر است. همچنين باتوجه‌به تفاوت ميانگين‌ها بين ميزان اثربخشي دو برنامه بر اضطراب اجتماعي و تاب‌آوري تفاوت معناداري وجود ندارد (P 0/05 )، ولي اثربخشي برنامه گربه سازگار بر پرخاشگري بدني بيشتر از برنامه آموزش مديريت والدين است.